Ik heb een klein maar vervelend gebrek.
Sommige begrippen en woorden hoor ik maar half. Het verwarrende is dat ik wel degelijk denk het goed te hebben verstaan, wat dan weer leidt tot flinke misverstanden.
Zo onstaan er nieuwe begrippen en uitdrukkingen waarvan ik denk dat ze hoogst origineel zijn. Ik vermoed dan een nieuwe trend en wil daar overmoedig en blindelings in meestappen.
Verleden week zat ik op een terrasje aan het Dapperheidsplein. Een vriend van mij bestelt een Rosé-wijntje, terwijl ik ondertussen aan de praat ben met zijn vriendin. Het was weer van jedat.
"Rosé-wijn", hij had het correct en duidelijk gezegd. Ik verstond echter Zeewijn. Zeewijn ?
Als Jos dit kent moet het heel speciaal zijn. Hij gaat door het leven als een eminente wijnkenner, zoiets mag mij niet ontgaan.
In een flits vraag ik mij af hoe die geteeld zou worden. Daar moet een heel ingewikkeld proces aan voorafgaan. Zijn er zeewierranken waar druiven aan groeien ?
Staan er druivenvelden op de zeebodem ? Bestaan er misschien wijnplatforms ?
Waar wordt de zeewijn dan geproefd ? Zijn er diepzee-proefdruikers die in kikvorspak afdalen naar de zeebodem om het vocht te peilen of gebeurt het via een duikboot ?
Zijn er dan ook zatte vissen, benevelde mosselen en dronken inktvissen ?
Als er zeewijn bestaat dan zijn er zeker verschillende soorten. Diepzeewijn moet er dan ook zijn. Die heeft waarschijnlijk een zware afdronk. Noordzeewijn zal dan weer lichter zijn en de Middellandse Zeewijn zwoeler.
"Le Nouveau Méditerannée est arrivé.." - waarom is mij dat allemaal ontgaan in de rekken van Delhaize ? Wat een domoor ben ik toch.
Ik wil daar meteen komaf mee maken - als de serveuse passeert bestel ik haast achteloos een zeewijntje alsof ik die dagelijks nuttig : ik ben immers een kenner.
Het meisje kijkt mij hoogstverbaasd aan. "Zeewijn ?" herhaalt ze, "dat moet ik even aan mijn baas vragen. Misschien is ze niet helemaal mee met de laatste ontwikkelingen in de wijncultuur. Niet iedereen kan een kenner zijn. Nochtans had ze de bestelling van mijn vriend Jos zonder commentaar genoteerd.
Links en rechts ontstaat er beweging aan de tafels. Wat is hier aan de hand ?
Het wordt helemaal hilarisch als ze naar buitenkomt met haar baas.
"U had zeewijn besteld mijnheer ?". Het terras is nu zowat aan het sterven.
Alle wijsheid over diepzeewijn, zeewierranken en wijnplatforms, die ik in een flits had opgebouwd verdrinken in het niets.
Ik heb opnieuw zwaar geflaterd. "Haha, dat was natuurlijk een grapje,' probeer ik toch maar.
Iedereen, ik incluis, kan daar hartelijk mee lachen. Daar kom ik handig mee weg.
De baas, een kleine zelfstandige die een origineel product meende te ontwaren waarmee hij de concurrentie op het plein moeiteloos had kunnen vloeren, kan er niet mee lachen.
"Mijnheer is thuis de plezantste zeker ?" - Ik vind van wel maar mijn huisgenoten denken daar totaal anders over.
