tag:blogger.com,1999:blog-14121242503286446972024-03-13T23:17:16.018-07:00HETRIJKDERZINNEKESfait-divers uit de grootstad
<a href="mailto:zinnekesrijkst@hotmail.com">zinnekesrijkst@hotmail.com</a>hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.comBlogger992125tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-52307496077050270702019-05-04T03:00:00.000-07:002019-05-04T03:00:00.305-07:00Een kind op straatZe is amper tien en hangt aan de linkerarm van haar vader. Die is te vroeg kaal en zit eveneens behoorlijk in het vlees.<br />
Het dikke meisje met de twee lange vlechten vertedert mij meteen.<br />
Vrolijk, uitgelaten, zwiert ze af en toe haar vlechten opzij en vertelt honderduit.<br />
<i>Regarde un chat bleu, oh papa, une dame avec perruque.</i><br />
Ondertussen kijkt en wijst ze naar de vitrines of gekke mensen onderweg.<br />
Ongetwijfeld is ze voorwerp van spot op school maar ze merkt het amper.<br />
Het glijdt van haar af als water van een eend.<br />
Meer nog, ze lacht vrolijk mee, zonder het besef ontwapent ze de laffe lachers.<br />
Die raken op de duur ontspoord, weten niet hoe of wat en verlaten ontdaan het mikpunt van spot.<br />
Bij de gym halen ze nog wel eens uit maar zij is hun altijd voor.<br />
Het is een kind in vroegere tijden, het zonnetje in huis, geheten.<br />
Ze maakt het piétonnier ineens heel aards, gewoon, bevrijd van ontstuimige toeristen en haastige passanten.<br />
En warempel, er ontwaakt opnieuw een kind in ons.<br />
<i>Oh kijk, eau de cologne in de lucht. </i><br />
<i>En daar een ontspoorde botsauto !</i><br />
<i>Een vliegende kip ! Oh, een chocoladekever !</i><br />
Dans les yeux d'un enfant il y a toujours une lumière.hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-13553580793652916432019-04-01T11:23:00.000-07:002019-04-01T11:23:44.337-07:00Molenbeek, 16:02Ze passeert, keert dan onmiddellijk terug.<br />
Aarzelend schuurt ze tegen de kring. Heel onopvallend staat ze plots in de derde rij rond het groepje meisjes op het trottoir.<br />
Niemand let op haar, spreekt haar aan, ze wordt niet opgemerkt. Zo heeft ze het graag.<br />
Het meisje met zwart halflang haar, in de categorie te groot voor een serviette, te klein voor een tafellaken.<br />
Ze tuurt wat wezenloos in de bende waar het heel druk is zoals meisjes van die leeftijd altijd mekaar overbluffen.<br />
Plots realiseert ze zich dat ze dit helemaal niet wilde, maar ook weer wel.<br />
Ze voelt dat ze bloost, knippert zenuwachtig, kijkt een beetje verschrikt achterom.<br />
Een vis op het droge.<br />
Nu weg gaan is opvallen, blijven staan is wellicht geviseerd worden, iedereen schreeuwt.<br />
Ze wil er zo graag bij horen en toch weer niet.<br />
De pijn van de eenzame ziel, haar wereld nog te klein om hieraan te ontsnappen. Nog onwetend van wat nog komt.<br />
Dan zet de groep zich loom en rommelig in beweging, ze volgt maar vertraagt behoedzaam haar pas tot ze helemaal oplost in de drukte van de va et vient aan de schoolpoort.<br />
Niemand merkt dat ze er niet meer is.<br />
Net lang en kort genoeg hoorde ze erbij, dan stapt ze beetje wankel naar huis.<br />
<br />
<br />hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-21829462751938900122019-03-31T14:52:00.001-07:002019-03-31T14:52:03.580-07:00Back in townhetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-53504955589991521472018-08-05T03:07:00.000-07:002018-08-05T03:07:19.736-07:00De Nieuwe Vriend<i>Ik zoek een meisje om mee te oefenen, </i>zegt de PC verkoper zomaar in de Mediamarkt, nadat ik hem complimenteerde met zijn Nederlands.<br />
Hij is net de schoolbanken van het CVO ontgroeid en zoals vaak bij een pas verworven taal ontbreekt de fijngevoeligheid. Zoals iedereen weet zijn nuances de subtiele kleurverschillen die meestal de kern van de waarheid uitmaken (dixit Chaim Potok).<br />
Maar is hier sprake van nuance ?<br />
Misschien bedoelt de verkoper wel wat ik hoor en is mijn invulling interpretatie.<br />
Wellicht beheerst hij moeiteloos het Nederlands en bedient hij er zich reeds van met een zekere knipoog.<br />
<br />
Op dezelfde étage treft een meisje een vriendin.<br />
<i>Keisaai. Pas op, hij is genereus, sympathiek, vrijgevig.. al wat ge wilt, maar tegelijk oersaai.</i><br />
<i>Het botst nooit, het is altijd goed, er is gewoon geen toesj.<br />Te braaf om te dumpen quoi.</i><br />
<i><br /></i>
<i>Waarom zijt g'er dan iets mee begonnen ?</i><br />
<i><br /></i>
<i>Ben niks begonnen, hij is op mij gevallen.</i><br />
<i>Ik was al een tijd single en veel goesting.</i><br />
<i>Hij was knap, kwam als geroepen, na het personeelsfeestje.</i><br />
<i>Aan de klap geraakt, hij was nieuw, beetje verlegen, brede kas, 't ging vanzelf.</i><br />
<i>Wist ik veel dat iemand zo kon vervelen.</i><br />
<i>'t Werkt op mijn zenuwen, kunt ge 't u voorstellen ?</i><br />
<i><br /></i>
<i>Levendig, </i>antwoordt haar copinne.<br />
<i>En wat nu ? </i>vraagt de andere zich luidop af.<br />
<i>Simpel..</i><br />
<i><br /></i>
<i>Makkelijk gezegd, hij werkt bij ons op kantoor, 't zie hem elke dag.</i><br />
Een korte stilte.<br />
<i>Moest ik nu écht op iemand vallen, mijn type, un coup de foudre, kon ik dat gebruiken. Ik wil hem niet bedriegen, zoiets.. zou eerlijk overkomen. Hij zou dat zeker begrijpen, mij wellicht zelfs troosten..</i><br />
Ze lachen allebei.<br />
Ze kijkt wat afwezig dromerig in de lange zaal.<br />
<br />
Iets verder staat de verkoper.<br />
Ook hij is op zoek.<br />
Hij is niet saai, knap, exotisch, heeft humor, is zeker bereid.<br />
Helemaal haar type. Haar Nederlands is voortreffelijk, zijn ijver buitensporig.<br />
Dat moet een geweldige clash geven.<br />
<i><br /></i>
<i><br /></i>hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-8623596780643663222018-06-12T08:13:00.000-07:002018-06-12T08:13:42.291-07:00Bruxelles-sur-MerIk vraag of hij een bakker kent in de buurt, hij is franstalig.<br />
De man blijkt een Bruxellois pur sang.<br />
Hij draagt een afgeleefde training en heft een 33cl Cara. Van brood heeft hij geen kaas gegeten maar de vrouw naast hem helpt me verder.<br />
Ze is zijn vrouw, zus of moeder ? Of alle drie tegelijk.<br />
<br />
Wat doen mensen 's ochtends aan zee ?<br />
Ze laten hun hondje uit. Soms veel hondjes tegelijk, zoals de lange slungel uit <i>Zeelelie, </i>hij is kaal maar pocht met zijn staartje. Hij ment vier Pekineesjes die hopeloos verstrikt raken als een vrouwtje Peki hun pad kruist.<br />
Hij vloekt in het Frans,ook hij is een stadsgenoot, ik hoorde hem bellen maar luisterde niet.<br />
<br />
Meeuwen zeilen hoog in de wind, hun gekrijs overstemt de branding.<br />
Ik passeer residenties met ronkende namen, <i>de Concorde, Olivier, Jordaen, Montana, de Rede, Hawaï, Zeegalm. </i>Bij <i>Duinroos </i>staat er veel te koop.<br />
Een plastic zakje plakt even tegen de glazen voordeur van <i>Miami Beach</i> en waait dan losgeslagen het strand op.<br />
De winkelier bestelt mij heel gejaagd, er is slechts één klant na mij. Het is een afwijking aan zee, ik merk het ook bij de visboer, aan de kassa's van de Carrefour of in café Westenwind.<br />
<i>Gif moar goaze wei</i>, we hebben maar vier maand.<br />
Een ouder koppel passeert traag op de lange dijk. Zijn rug staat helemaal krom, een bakker te laat op rust, zijn vrouw compenseerde de stress in zoet.<br />
Een slager koopt vis, het ziet niemand.<br />
<br />
Veel kustgangers zwemmen in het vet. Er is veel schuim.<br />
Ze zijn al wat ouder en onveranderlijk wit.<br />
Enkel het onkruid in de veel te afgezoomde perkjes wordt gewied door Noord-Afrikanen.<br />
Ze zijn opvallend slank, jong en gespierd. Ze praten vloeiend Nederlands.<br />
Er zijn geen bedelaars, ik vermoed dat ze weg gejaagd worden.<br />
<br />
Aan het Casino komt het ijs van een ander continent.<br />
In café <i>Zeewind</i> luistert een man niet naar zijn vrouw, ze ratelt oeverloos om zijn aandacht gaande te houden.<br />
Hij tuurt in het oneindige, gelukkig is er zee aan zee.<br />
Soms knikt hij, het is een uit de hand gelopen tic.<br />
<br />
<i>Allez Vodka, avance.. </i>hij duwt een moddervette Labrador voor zich uit.<br />
Met hun twee kunnen ze amper in de liftkooi. Hij zucht diep.<br />
Hij vraagt of het vooruit gaat aan de Brouckère.<br />
<i>Je rentre demain.</i><br />
<i>Rien à faire ici.</i><br />
<br />
<br />
<br />
<br />hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-78377006950257661052018-05-15T12:47:00.000-07:002018-05-15T12:47:46.436-07:00De HerkenningEen drachtige vrouw weent op gyneacologie.<br />
Ze zit er alleen en dat was niet haar keuze.<br />
Het is bewolkt maar op de radio lijkt de dag veelbelovend.<br />
Op de tweede verdieping van de kliniek zie je enkel de kruin van de bomen.<br />
Spreeuwen vliegen verschrikt op uit één van de beuken, wellicht zijn ze geschrokken door het nieuws van de vijfenvijftig Palestijnen die in koelen bloede werden vermoord in Gaza. Precies één dag nadat Israël het Songfestival won en op dezelfde dag waarop de VS hun ambassade inzegenden in Jeruzalem in strijd met alle internationale afspraken.<br />
Sommige rare vogels schrikken daar nog van. Maar ze zijn zeldzaam.<br />
<br />
In de wachtzaal heeft een man te lang naar Michael Jackson gekeken, het is een tic geworden.<br />
Hij is Zweed of Deen. Zijn hoogzwangere vrouw Latina. Ze spreken Engels. Een gepaste voornaam bedenken bij gemengde koppels is een karwei, vooral om beide grootouders te behagen.<br />
De wachtenden spelen op hun mobieltjes. Eén man leest een boek. Een grijze dame met te lang grijs haar voor haar leeftijd, zodat ze ouder lijkt alhoewel ze net jonger bedoelde, kiest haar TV avond met een markeerstift in Het Laatste Nieuws. Ze draagt haar smart in een heupzakje zoals een revolver.<br />
Een andere man leest Les Sports, zijn eega kijkt geërgerd naar een Maroxellois koppel met twee kleine kinderen, de jonge vrouw is hoogzwanger.<br />
Een vrouw kijkt stuurs, naast haar babbelt haar moeder in een rolstoel haar angst weg.<br />
<br />
Een dokter die zijn shift begint kust een verpleegster vol op de mond.<br />
Dat zorgt gegarandeerd voor heibel op de vloer en faveurs, ook al zijn ze onbestaande of onuitgesproken.<br />
Een verstandig diensthoofd verplaatst dan één en ander.<br />
<br />
De dokter die mij ophaalt is erg voorkomend, terwijl hij me naar zijn kabinet leidt zegt hij en passant dat het al een tijdje geleden is. Ik herinner mij de man helemaal niet. Ik ben pas gezeten of hij geeft me een uitgebreid medisch rapport van twee jaar terug.<br />
<i>U hebt een fabuleus geheugen, </i>feliciteer ik hem.<br />
Altijd goed om goed te staan bij je behandelende geneesheer.<br />
<i>Oh, </i>zegt hij, <i>ik check altijd even vóor de afspraak het rapport van de patient. Ik heb een geweldig extern geheugen.</i><br />
Dat is de vloek van algoritmes, A.I. of sociale media.<br />
Je denkt dat je een préféré bent, uitzonderlijk of geliefd, excellent.<br />
Het is allemaal schone schijn.<br />
<br />
Op gynaecologie wacht de vrouw nog altijd.<br />
De verloskundige zal haar beslist herkennen.<br />
<br />
<br />hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-76115013632781832452018-03-21T03:11:00.001-07:002018-03-21T03:11:13.733-07:00<img alt="Afbeeldingsresultaat voor brussel" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTUyKISdyQf7y14wzZ-X7cjZYy3vBBq0o9FqGO1xul0aqs5GISj" />hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-2723915878339114512018-03-21T03:05:00.000-07:002018-03-21T03:05:58.036-07:00This is tuesday, this must be the OperaOpvallend. Jongens bij jongens, meisjes lopen bij meisjes.<br />
Er is vrijwel geen interactie.<br />
Sommige eenzaten lopen naast de pratenden, valt minder op dan alleen achter een kliekje te strompelen.<br />
Vooraan een vermoeide leraar, hoofd naar de grond, het is duidelijk : liever niet teveel heisa rond zijn hoofd.<br />
Hij denkt aan thuis, de hypotheek, maar vooral de oudste die gebruikt, misschien dealt, er zijn geruchten. Zijn vrouw die helemaal op hem leunt, alles in zijn schoot legt.<br />
En hij die het met niemand kan of wil delen. Kan de verhalen en het gejoel van de pubers achter hem missen als kiespijn.<br />En ook het kleingeestig commeren van de drie die achteraan lopen.<br />
Die profiteren van een dagje weg, geen lesvoorbereidingen, niks nawerk.<br />
Gewoon meelopen, de pupillen regelen het wel onder mekaar, zien dat ze in het gareel lopen, dat wel, zijn nogal uitgelaten, willen zich bewijzen. <i>Verstraeten ! Op het voetpad man, ge zijt hier niet in Gijzegem hé !</i><br />
Ze praten over hun kroost, de oudste zit in Gent, bijna afgestudeerd en denkt aan doctoreren.<br />De grijze met baard heeft al kleinkinderen, dat is een ander leven, kijkt al uit naar zijn <i>retraite.</i><br />
De derde is jonger, zit nog aan de kleintjes.<br />
Ze vinden mekaar in het geneuzel over de nieuwe directeur, denkt dat hij het warm water heeft uitgevonden, wil alles naar zijn hand zetten alsof wij niet veel meer ondervinding hebben.<br />
Bovendien is hij onhandig, haast stuntelig.<br />
<br />
Aan de zij-ingang van de Munt worden ze verwelkomd, eerst een rondleiding.<br />
Eén begeleider volstaat, de man vooraan neemt dit op zich, de anderen wisten dat.<br />
Zijn z'er vanaf, hij wil toch niks met hen te maken hebben, altijd zo zwijgzaam, doet aan weinig mee, altijd in zichzelf.<br />
Ze gaan lachend Café Muntpunt binnen. Héhé, morgen woensdag.hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-91735642838666095402018-02-22T12:54:00.000-08:002018-02-22T12:54:54.841-08:00En dan, op een dag was het zoverEn dan, op een dag was het zover.<br />
Deur wijdopen, even diep ademhalen, Ze was nu helemaal, helemaal op zichzelf.<br />
De vrijheid van het zelfstandig beheer.<br />
<br />
Begonnen in een huisartsengroep, draaide goed, geliefd bij de patiënten.<br />
Zo ging ze stilaan dromen, nog onzeker, van een eigen praktijk.<br />
Haar man steunde haar volop, het leek of ze beide in de praktijk stapten.<br />
Maar hij werkte in openbare dienst, dat schikte, afgelijnde uren, handig voor de kinderen.<br />
<br />
Nu kon ze zelf alles organiseren, plannen, uittekenen, inrichten.<br />
Het patiëntenbestand groeide. Nieuwe wijk aan de rand van de stad.<br />
Perfect tweetalige jonge arts.<br />
Het liep gesmeerd, andere nieuwe patiënten, uitdagingen bij de vleet.<br />
Ze glunderde, 's avonds nog gretig bijstuderen, tot laat nog. Het kon niet op.<br />
Ongemerkt sijpelde het ongenoegen binnen, als vocht in de muur, een onbetekend vlekje, weldra een vuile vlek, dan de eerste druppel die valt.<br />
Minder aandacht voor hem, wellicht ook voor de kinderen.<br />
Hij was gesloten, altijd geweest, maar stilaan grimmig.<br />
<br />
Een zekere afgunst, maar ook het gevoel.. zij groeit, ontplooit, krijgt alle aandacht, hij blijft terplaatse, en daarbovenop haast alleen voor de zorg.<br />
Zij negeerde het niet, maar minimaliseerde.<br />
Het zou veranderen als alles wat in de plooi viel, de kinderziektes van een beginnende arts.<br />
Hij overdreef één en ander.<br />
Maar het kantelde niet. Van kwaad naar erger. Stellingenoorlog, elk alsmaar dieper in de eigen loopgracht.<br />
Dan verliet hij het slagveld.<br />
Afgunst vergleed naar diepe jaloezie en haat.<br />
Het was niemand en allemans fout. Van op afstand zag je het kristalhelder maar wie er middenin zat was verblind door ambitie of frustatie.<br />
<br />
Zij begreep het niet, het ging al zo goed.<br />
Plots waren er de kinderen, de verdeling, de verhuis, het lege nest.<br />
Zij kon het plots niet meer, wat ze vaak zag bij patiënten herkende ze niet bij zichzelf.<br />
Alles verdampte, relatie stuk, soms bleef de deur dicht of ze beantwoordde slordig de telefoons, mensen bleven weg, het ging snel rond. De vervreemding van de kinderen, het verdriet.<br />
<br />
En dan, op een dag was het zo ver.<br />
Ze was nu helemaal, helemaal op zichzelf.<br />
<br />hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-52492467330972982782018-01-30T06:56:00.000-08:002018-01-30T06:56:57.443-08:00One of the GirlsZo loopt ze in de lange Archimedes. Af en toe gluurt ze naar binnen, bekijkt aan de gevel de menu's op een grijs krijtbord, dan gaat ze weer voort.<br />
Ze is keurig en klassiek gekleed, zedige rok, lange laarzen, helemaal in het zwart.<br />
Van ver en van dichtbij lijkt ze in de rouw.<br />
Net gearriveerd, gisteren in de late namiddag, beetje daas nog.<br />
Ze wilde zo graag daarvandaan en hiernaartoe.<br />
Haar vader, hij vooral had gepusht, vol verwachting, zijn enig kind. Dààr gebeurt, daar is jouw toekomst. Ze waren al apetrots dat ze de unief had doorlopen. Nu de volgende grote stap.<br />
<br />
First day in Brussels bij valavond, in de schaduw van het Kruis van Berlaymont dwaalt ze, de schuchtere stagiaire, haar Engels schools, onzeker.<br />
Soms gaat ze ergens binnen, doet alsof ze belt, haar smart uitgezet praat en antwoordt ze, net of ze op iemand wacht, verlegen om alleen binnen te gaan. Onderwijl kijkt ze rond, ze mompelt iets onverstaanbaars in haar mobieltje en gaat terug naar buiten.<br />
<br />
De eenzaamheid giert door de straten en door haar lijf.<br />
Zo verloren voelt ze zich in deze triestige stad waar de verlatenheid in dikke druppels traag van de ruiten rolt. Overal lachende mensen op deze maandagavond, ze vieren de eerste dag van de werkweek.<br />
Niemand had haar verwelkomd vanochtend, amper haar plek getoond, iemand zou langs komen.<br />
Ze kijken nog altijd neer op de Oostblokkers, liever hebben de volbloed expats flamboyante Françaises of doortastende Zweedse blondines die meteen thuis zijn, feest op het Luxemburgplein.<br />
Niemand had gevraagd vanwaar, waarvoor, hoelang.<br />
Zo koud ervaart ze nu de lange straat, waar ook niemand op haar wacht, haar wenkt.<br />
Dezelfde groezelige sfeer die ze ervoer in haar eng provinciaals stadje waar ze was gaan lopen, diep in de Karpaten.<br />
Alles zou nu anders worden, hier in het centrum van de macht, hier zou haar nieuw leven beginnen.<br />
Het fragiele meisje, tenslotte gaat ze de bescheiden pizzeria binnen, veel volk en rumoer en tafeltjes alleen.<br />
Vooral niets laten merken, <i>One of the Girls.</i><br />
Zo onopvallend opvallend.<br />
<br />
<br />
<br />hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-52347856224138596162017-12-23T09:13:00.002-08:002017-12-23T09:13:21.072-08:00<img alt="Gerelateerde afbeelding" height="238" src="https://bloximages.chicago2.vip.townnews.com/fredericksburg.com/content/tncms/assets/v3/editorial/3/81/381d5e5c-3af4-52cf-8ecc-d4b103bc1e46/5854856780d62.image.jpg?resize=803%2C598" width="320" />hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-81568558231766077262017-12-23T09:06:00.002-08:002017-12-23T09:06:51.517-08:00This must be Christmas<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Op metrostel
Weststation zit ik naast drie Bruxellois pur sang.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Het is laat
namiddag, haast kerstavond.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Het Vloms en
Frans huppelt vlot over en weer, zoals ketjes hinkelend op straat.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">De grijze madam
met de dikke wollen muts, zegt tegen haar geblondeerde vriendin : “<i>Get ne skuune sjarp oên,” – “Tu trouves ?” </i>antwoordt
de blonde, <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">“<i>Je l’ai acheté chez Zeeman,” – “Oê maa moete
nie vroege van woê da maain moesj komt, ik zaan et vergeite,” </i>zegt de muts.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Die
vanzelfsprekende mix – dat sappige Brussels, dat eigenlijk onvervalst Belgisch
is, niemand vraagt of stoort zich aan het frans of nederlands, het vloeit
moeiteloos in mekaar als mayonaise die pakt.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Ze beheersen
beide talen maar kennen geen van beide.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Een heerlijke
surrealistische taal die ik heel hard ga missen als ze binnenkort uitsterft.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">In de week zie je
ze ’s namiddags soms zitten in La Lunette of de Cirio, waar ze zich tegoed doen
aan franchipane of Crème au beurre en zwarte koffie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Soms zijn ze
enkel maar één zegel gaan kopen of Le Soir Illustré aan de Brouckère.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Ze zijn keurig
geschminkt, vantijd een beetje erover.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">“Wat gotte muergen oêved dôen ?” </span></i><span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">vraagt de grijze.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">“Moi, je fais fêter avec mon petit
chien, Coco n’aime pas de visiteurs.”’<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Dat is handig
gepareerd door de blonde, ze zou uiteraard veel volk kunnen vragen maar Coco
houdt er niet van.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">De Wollen Muts
heeft haar kleinzoon geïnviteerd om te komen eten, haar zoon – vader van de
kleinzoon – komt niet.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Het botert niet
tussen de kleinzoon en de nieuwe vriendin van papa. Mémé vangt één en ander op.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">De derde, een
zware vrouw met te zwart haar, gaat TV kijken.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EN-US" style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">“Il parait que
c’est beau sur RTL demain soir.”<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Als ze uitstappen
aan Weststation geven ze mekaar liefderijk een arm : Sisters of Mercy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Ze passeren nog
een jonge stadswacht, waar ze even mee babbelen – dan gaan ze schuifelend
voort.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Ik hoor de
geblondeerde nog zeggen tegen de gardien :<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">“En goe flossen hé Chou ce soir, avec
ta copinne.”<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Op de achtergrond
zingt Lennon :<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">“And so this is Christmas, I hope you have fun. The near and the dear
one, the old and the young”.<o:p></o:p></span></div>
hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-70405126133265175642017-12-19T10:04:00.000-08:002017-12-19T10:04:06.858-08:00Kerstavond met een echte Zwarte<i>Ach Tildeken, vaneiges mag uw vriend mee komen, maar ziet dat ge hem goed brieft hé..</i><br />
<i><br /></i>
Twee dames, kokette vijftigers, schuiven aan in de lange rij van Maisons du Monde, handenvol nieuwjaarscadeautjes, slingers en kerstballen.<br />
<br />
<i>Ge moet toch zien als ge met uw volk bijeen komt dat de stukken wat bijeen passen hé -</i><br />
<i>vind het niet erg dat ze vantijd ne keer verandert maar bij haar is 't alle jaren nen andere.</i><br />
<i><br /></i>
<i>-Ach mens, da's de jonkheid vandaag hé, ze moeten van alles eens proeven.. </i>antwoordt haar collega.<br />
<br />
<i>Ge zegt het goed, z'is al toegekomen met ne Marokkaan en verleden jaar nen echte zwarte, ge kunt gaan peinzen wat dat voor mijn moeder is, 't mens spreekt dan nog geen woord Frans, zitten ze daar te giechelen, denkt ze vaneiges dat ze haar uitlachen.</i><br />
<i><br /></i>
Haar compagnon wil snel tussen komen, ze weet dat het nu of nooit is, maar de andere is haar veel te snel af. Ze is het type die het woord neemt en nooit meer afgeeft. Dat lees je op het gezicht van haar collega.<br />
<br />
<i>En pas op, die blijven dan ook direct slapen, zit ge daar 's anderendaags ook nog mee.</i><br />
<i>'k Heb het haar gezegd, vantjaar Tildeken, op uw kot doet ge wat ge wilt maar hier is het geen duivenkot. </i><br />
<i>Uwe vriend mag komen maar 'ik heb liever dat ge 's avonds terug naar Gent gaat.</i><br />
<i>De 'mijne' die zwijgt in alle talen vaneiges. Pas op, later, ja dan zegt hij zijn gedacht, tegen míj welteverstaan. Groot bakkes als hij uit de regen staat, maar geen woord als d'er op aankomt.</i><br />
<i><br /></i>
Dan moet ze toch even op adem komen.<br />
<br />
<i>'Is't dit keer ne witte ?' </i>vraagt de andere.<br />
<br />
De vrouw kijkt wat verveeld opzij.. <i>'k weet nie, ze wist het zelf nog niet goed, peins ik.</i><br />
<br />
<br />hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-29020442659469010572017-12-11T08:19:00.001-08:002017-12-11T08:19:25.632-08:00Het Dispuut<i>Verdomme neen, als ge aan éne geeft staan ze hier straks met zevenentwintig..</i><br />
<i>- Ge ziet toch wel dat die jongen honger heeft...</i><br />
<i>Ach mens, ge kent ze niet, het zijn allemaal bendes.</i><br />
Hij schudt van neen. Zij wil het zijvenster openen.<br />
<i>No way, ge maakt de kwaal alleen maar erger. G'houdt het verdomme in stand.</i><br />
<i>-Ik heb tenminste een hart.</i><br />
<i>Ik zeg neen, hij geeft dat geld aan zijne maffia, zij kopen er ginder een dikke villa mee; Ge gelooft toch niet dat die echt kreupel is..</i><br />
<i>-Als gij honger had zoudt ge ook faken..</i><br />
<i>Ach mens, hij houdt er géne frank aan over.</i><br />
<i><br /></i>
Zo discussiëren ze nog korte tijd.<br />
Heftig geknik, forse handgebaren, felle tegenspraak.<br />
De jongen met het bordje <i>J'AI FAIM </i>wacht gelaten.<br />
Dan springt het licht op groen.<br />
Snel schuift ze nog een muntstuk door het spleetje van het raam.<br />
De chauffeur wuift hevig met zijn arm. Zij glimlacht.<br />
De man met het bordje leunt nog even voorover en salueert dankbaar de man.<br />
Die rukt heftig aan zijn stuur, claxonneert ziedend.<br />
De bedelaar begrijpt dit als een ultieme groet en wuift gul terug<br />
Bijkans springt het licht op oranje, dan geeft hij laaiend gas.<br />
Hij verdwijnt in een spoor van witte rook.<br />
<i><br /></i>
<i><br /></i>hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-85611059261739491122017-11-29T04:29:00.000-08:002017-11-29T12:58:24.128-08:00One Flew Over Koekjes NestHij wil nog een koekje.<br />
De tram zit berstensvol en de vraag op ieders lippen : wie wint er ?<br />
De moeder, jong en moedig, maar tegelijk schroomvol, ze tuurt wat gegeneerd en schichtig rond.<br />
<i>Kijk, </i>zegt ze en wijst naar de windvaantjes aan het kanaal, <i>rood, wit, zie hoe de wind speelt met de sterretjes </i>(of zoiets, in het Berbers).<br />
Het kwelduiveltje weet wat hij wil. Poëzie aan het kanaal hoort daar voorlopig niet bij.<br />
Hij zet zijn keel wijdopen, weet dat hij uiteindelijk wint.<br />
De moeder sust maar roept niet, maakt zich niet kwaad, verliest nooit haar geduld.<br />
Ze opent haar handtas, <i>kijk, nog één koekje, straks als we thuis komen. </i><br />
Even is er begrip.<br />
Thuis is wanneer ze afstappen.<br />
Zij wint even tijd.<br />
Dan zet hij opnieuw alle registers open. Amper drie jaar, de tram davert.<br />
Een kind met een wil. Vakbondsmilitant, werfleider, zit er dik in, nooit kleuterleider, therapeut of vroedman.<br />
<br />
Dan stapt de moeder af, hij bedaart.<br />
Nog drie haltes te voet, dat overleeft ze wel.<br />
<br />hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-88693332205960018882017-11-29T04:17:00.001-08:002017-11-29T04:17:29.053-08:00<img alt="Afbeeldingsresultaat voor brussel" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQc7tBSUBF_NB24fv35-gKVZ1cbsIIQZ9IhXFh7fWb_oGKGjSnY9Q" />hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-76359414801464341452017-11-03T13:31:00.000-07:002017-11-03T13:31:06.400-07:00De Pauze<i>Misschien moet je even pauzeren.. </i>zegt de vrouw behoedzaam.<br />
Felle oktoberzon op het noenuur. Verblindend haast.<br />
<i>Heb je nog veel werk ? </i>(Aarzelend) <i>...maar je bent zinnens toch voort te doen.... ?</i><br />
<i>Laat het rusten schat, kom even tot jezelf...</i><br />
<i>Probeer rustig te ademen.</i><br />
<i><br /></i>
De moeder verbergt haar frustatie en verdriet.<br />
Zij heeft te hoog gegrepen, ze weet het, ze wilde niet afgaan voor haar omgeving, de schoolvriendinnen, de kliek.<br />
Bemoediging, tegen beter weten in. Ze moet het voelen aan de andere kant van de lijn.<br />
<br />
Even een stilte.<br />
Ze wacht op antwoord.<br />
<i>Dora, Dora... schat...</i><br />
Ze heeft ingelegd.<br />
Ze wacht even, dat is verstandig.<br />
Het is haar ding niet, ze heeft andere talenten, niet dit.<br />
Van alles gaat er door haar hoofd. Zal ze haar passie vinden ? Goesting om te leven ?<br />
Wat later ? Niet denken, niet denken.... nu telt.<br />
<br />
Dan gaat haar mobieltje weer.<br />
Je hoort haar snikken...<br />
<i>Rustig schat, ik kom naar je toe.</i><br />
Grabbelt jas en handtas.<br />
De krant laat ze achter.hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-80101069153371293292017-06-19T03:36:00.000-07:002017-06-19T03:38:07.767-07:00De Kruimels<div class="MsoNormal">
Kraaien en druiven hadden al hun gram gehaald.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
De bewoners van de zogenaamde <i>Blokken</i> aan de Papenvest waren gul geweest die dag.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Een tapijt witte boterhammen, gekromd en opgerold in het
gras. De plek waar ook honden hun gevoeg doen en kinderen achteloos overheen
renden.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
En de man bij valavond.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Zwoel, de lucht zwaar nog van een hitsige dag.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Stil tussen de hoge appartementen, vrijwel niemand op
straat, er wordt laat gegeten deze maand in de huiskamers aan de Papenvest en
Groot Serment.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Hij had al wat gescharreld in het vuilnis maar ze waren hem
voor geweest.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Dan buigt hij voorover, graait het brood van het gras, een
halve <i>Okay </i>zak vol. Hij aarzelt nog
wat, onzeker over het proviand.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Gaat schuifelend voort, vijftig, zestig, zeventig ? Ook bij
klaarlichte dag zou ik weifelen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
___ Het tafereel voerde me terug naar het Warschau gettho in
de verschrikkelijke maar noodzakelijke film <i>The
Pianist </i>van Polanski. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Twee oudere mensen vechten voor een afschuwelijke brij op
een vuil bord. Door hun getwist valt het eten op de grond, de vrouw krijst, de
man laat zich vallen en slokt, verdwaasd door honger en angst, het eten van de
grond _____<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Het was de dag na het schaamteloze vertoon van Samusocial.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Dag één in deze stad zonder burgervader.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Beter geen dan een vader die het brood rooft van zijn
kinderen.<o:p></o:p></div>
hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-58000489967192052112017-05-28T10:49:00.000-07:002017-06-19T05:01:58.532-07:00Het Boekvrijen<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Hij keert de pagina zonder iets te zeggen.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Weet wanneer en waar. Kent haar van haver tot gort.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Er valt geen onvertogen woord. Geen letter blijft ongelezen.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Soms toch wacht hij even, niet langer dan de duur van een zin, vantijd
iets langer, één woord, hier moeten beide wat grondiger op kauwen.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Zij houdt de omslag vast, hij de rugzijde. <o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Dan lacht ze, ingetogen, hij een fractie later. <o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Vreemd, een poos nadien gaat hij plots een bladzijde terug. Ze
zwijgt en knikt. Ze knikken nu beide, dan gaan ze weer als vanzelfsprekend naar
de oorspronkelijke pagina. <o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Enkel het boek telt, ze kijken mekaar nooit aan. <o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Eén keer gaat hij te snel, dan legt zij haar wijsvinger heel teder
onderaan de bladzijde, hij glimlacht. Ze laat de vinger los, hij keert het
blad. <o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Even later slaat zij de bladzijden om alsof het was afgesproken,
maar niets wijst daarop, zijn volle hand rust ontspannen op de rechterkant, hij
haalt hem net op tijd van het blad zodat ze beide verder kunnen. <o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ze zijn verrukt over het boek, je leest het in hun serene, haast
vrome gebaren. Op de ziedende tram 3 lijken ze te vertoeven in een tijdloze
ondoorgrondelijke cocon. Onopvallend opvallend. Het lezen als Kunst. <o:p></o:p></span></div>
<o:p></o:p>
<o:p></o:p>
<o:p></o:p>
<o:p></o:p>
<br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Het samen lezen ein <i>Gesamtkunstwerk.</i><o:p></o:p></span></div>
</div>
hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-39572951237465352212016-07-21T12:00:00.004-07:002016-07-21T12:00:56.540-07:00Het Stille Conflict<div class="MsoNormal">
Ingehouden stilte.</div>
<div class="MsoNormal">
Net nadat hij zijn armen zwaaide, languit
en gekruist, alsof er iets dient door geknipt.</div>
<div class="MsoNormal">
Opnieuw een moment van
stilstand. Ze bekijken mekaar indringend, zij uitdagend, zo van <i>durf je nog meer ? Nog een melding ? Een
restantje ? Kommaatje vergeten ?<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
Hij keert zich, gaat langzaam over en weer lopen op een
rechte lijn, hij moet zijn woede en afkeer van zich afstappen. Zij blijft
staan, ijzig kalm, armen gekruist, rechtervoet rechtop voor de linker. Ze lijkt
gewonnen, maar de kamp is net begonnen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ze zijn jong, het meisje en de jongen. Zij heeft lang bruin
haar, een grijze lange sportieve rok, witte sneakers. Hij is eerder donker,
zwart haar, lichte baard.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ze bespeelt hem meesterlijk. Het tergend lang wachten, zijn
kwaadheid onverstoord observeren, koel en tegelijk spottend, vooral het zwijgen
is slopend. Ze kent hem door en door, het enerveert, zij weet dat. Hij ook,
maar kan het niet laten.</div>
<div class="MsoNormal">
Richt zich opnieuw tot haar, zijn armen voor zich,
handen wijd open, het lijkt een uitnodiging maar schijn bedriegt. Zij draait
haar handen snel en opgewonden, laat maar komen, ventileer maar, maar tegelijk
monkelend, ik kan het allemaal hebben.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ondanks de woede blijft het ingehouden, maar wel fel, enkel
verbaal geweld. Dat snijdt vaak dieper dan een onverhoedse kaakslag, dan komen
er tranen, loop je hard weg of val je in mekaars armen. Hier wordt het gif
langzaam maar diep geïnjecteerd.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Nu gaat zij koffie zetten, een gewaagde maar ferme zet, een
moord gelijk, dat zet hem helemaal voor schut, <i>mag ik überhaupt bestaan ?</i> Zij blijft de teugels heel strak houden,
ze zegt vrijwel niets. Hij trapt erin, opgepookte colère. Terwijl de koffie
loopt zet ze slechts één kopje op tafel, een vuistslag. Nu gaat hij helemaal
overstag, zenuwachtig, radeloos, handen in de lucht. Hij kookt, zij de
Ijskoningin.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Niets zo sprekend als het stille conflict. Drie meter op
anderhalf glas, een tableau vivant. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Voyeurisme ? Zíj, de acteurs voor één dag, hebben de gordijnen gelicht, het podium van
hun huiselijke twist open en bloot tentoongespreid voor de straat. Bovendien :
ik heb geen onvertogen woord gehoord.<o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
En vooral : ik vertel het niet verder.<o:p></o:p></div>
hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-78104403196885993112016-07-21T11:59:00.001-07:002016-07-21T11:59:01.072-07:00<img alt="Afbeeldingsresultaat voor bal national" src="https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRITGJ0dhFhlIGk7F4ijPufsChnmeaVBCQPo52ogIp57nMqI1Gp" />hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-82063985962457354502016-06-20T07:05:00.000-07:002016-06-20T07:05:20.202-07:00It,s just a Perfect Day<div class="MsoNormal">
<i>Wow, wat een
bijzondere dag, </i>zegt de éne man tegen de andere in de Kartuizersstraat.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Hij loopt naast zijn fiets.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<i>We hebben vandaag
elegante stappen vooruit gezet, </i>voegt hij er aan toe.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Woorden als vers gesneden wit brood.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Je zou zo bevriend willen raken met de man die bijzondere
dagen kent en elegante stappen vooruit zet.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Weet bij God niet wat de dag bijzonder of elegant maakt, een
gluiperige pooier bedient zich wellicht van een ander jargon. Evenmin zijn het
radde managers, dan gaat het over ‘efficiëntie’, ‘alap decisions’ of ‘action
points’ na de meeting.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Mijn curiositeit, niet exclusief een vrouwelijk kenmerk, is
gewekt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ik vang slechts flarden op, wat nog meer prikkelt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Johan was gevat..</i>
of <i>..moet verder worden ontwikkeld.<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
Begeesterende taal.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Een scherf, een woord dat valt, een gespannen oor, een
afwijzend gebaar. Je wilt meteen landen aan tafel, opzij van het tafelblad of
op de muur, zodat je niet wordt betrapt of geaffronteerd of dood gemept.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Het gaat over hun vriendin of vriend en zijn of haar
ochtendhumeur, hoe dit weegt of gewoon, altijd van levensbelang over de gemiste
strafschop van Ronaldo.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Of nog, over het te weinig verdienen, een collega die zeurt,
een dreigend ontslag. Of een geweldig nieuw lief.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Het mysterie hoeft niet altijd ontbloot.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ondanks de late namiddag likt de zon gretig aan de witte en
gekleurde gevels van de Kartuizers.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Een triomfantelijke dag. Een vrouw die passeert heeft een
behaaglijk parfum. Een kind wordt zomaar blij van muziek.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ik zet een elegante pas voorwaarts.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Weet nog steeds niet wat hun dag bijzonder maakt of hun
stappen gracieus.<o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Maar het is volstrekt onbelangrijk.<o:p></o:p></div>
hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-48063462247004706842016-05-21T03:20:00.000-07:002016-05-21T03:23:04.128-07:00Onbescheiden bescheiden<div class="MsoNormal">
Ze heeft één nagel gestift in gifgroen. Enkel de wijsvinger
alsof ze er vernietigend wil mee uithalen. De andere nagels zijn hemelsblauw.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Met haar beide handen houdt ze het laatste boek van <i>Catherine Millet</i> bespottelijk hoog alsof
ze alle gasten in het Volkshuis kond wil maken hoe gecultiveerd, trendy en <i>à pointe</i> ze wel is.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Het boek gloeit nog van de verse inkt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ik zou het boek nooit zo opvallend hoog tillen, absoluut not
done. Ik doe het veeleer bedaard zodat mensen getriggerd worden, komen gluren
alsof ik een mysterieuze schat verberg.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ik lees evenmin wat brandend actueel is, dat wijst op een
naïef en blindelings, slaafs ondergaan van de boekenbijlagen. Dat soort
volgzaamheid staat ver van mij af.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Uiteraard moet je mee zijn met wat er verschijnt maar ook
hier is weer afstand geboden. Het even op kant zetten, zien wat overeind
blijft, vergelijken met andere commentaren en wat zich staande houdt later mee
uitpakken, terloops, als een volleerde kenner.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Je drinkt ook niet meteen gulzig de jonge Bourgogne, tenzij
je een dunne portefeuille hebt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Neen, dat soort bescheidenheid siert mij, gepaard aan een zekere
afstandelijkheid, een gereserveerdheid die prikkelt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Daardoor straal je niet enkel cultuur en gedegen kennis,
maar ook discretie en wijsheid uit.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Dat lees en ontbeer ik allemaal in de potsierlijke houding
van de vrouw met de gestifte nagel.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Alsof ze er indringend mee naar mij wijst.</div>
<div class="MsoNormal">
De gifgroene Feeks.<o:p></o:p></div>
hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-7415851325844509452016-04-11T05:45:00.001-07:002016-04-11T05:45:18.284-07:00Voor Altijd<div class="MsoNormal">
Hij was zo’n minzame opa aan wie je elke koter meteen en
blindelings had toevertrouwd.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Maar hij was hier met zijn dochter. Zij was zwaar maar niet
dik, bleek, helemaal in het zwart en haar hoofddoek verraadde de kwaal.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Hij haalde de schotel terwijl zij berichtjes stuurde. Een
man, teder maar niet soft, bewaarde de juiste afstand maar tegelijk oprecht
geïnteresseerd. Een helder evenwicht.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Gaat het ?</i> – Ze knikte
alleen maar, keek hem amper aan. Zei nog iets en ze knikte weer kort.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Hij keek weg terwijl ze at en verzonk heel even in
gedachten. Hij had hier op haar plek moeten zitten, terwijl zij voor hem
zorgde. Er was geen moeder meer en geen man. Misschien is hij straks helemaal
alleen. Een man, doordacht, wijs geworden niet door boeken of scholing maar
door gezond verstand. Gehard en gesterkt. Hij wuifde de gedachte meteen weg,
herpakte zich, lachte minzaam.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Zij at nog steeds, leek bitter om alles, omdat haar vader
nu, op haar veertigste, nog haar toeverlaat was, omdat ze alleen was, ziek,
omwille van wat haar nog te wachten stond.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Misschien wilde ze wel vriendelijk zijn maar ze leek meer op
haar moeder, die zwijgzaam was, een beetje zuur. Ze kan het niet nu, hier in
het cafetaria van die kliniek, ze had teveel om haar hoofd.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Hij begreep het en liet het gebeuren. Vroeg enkel nog : <i>gaan we, </i>en ze knikte.<o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Dan duwde hij de rolstoel, een kwieke midzeventiger. Voor
altijd Vader.<o:p></o:p></div>
hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1412124250328644697.post-73595792443048428832016-02-13T13:55:00.000-08:002016-02-13T13:55:20.455-08:00Man en Kind<div class="MsoNormal">
Zij weet niks van voetbal of boksen. Ze is zot van de nieuwe
K3, dat ziet hij aan haar T-shirt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
De lucht is leigrijs, felle wind. Het zou herfst kunnen
zijn, ze zitten met hun rug naar het raam.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
De camioneur en zijn dochter eten en zwijgen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Hij kaal, fors, maar niet al te groot, kijkt stuurs opzij
over het hoofd van zijn dochtertje, in de leegte van het Carestel restaurant.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ze is niet ouder dan tien. Met wollen kousen en zwarte
laarsjes, kijkt voor zich uit, wat verlegen en soms tersluiks naar haar stugge
vader. Ze weet evenmin wat zeggen. Vraagt nooit iets, hij, weet amper waar ze
school loopt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Ahja</i>, zegt hij
soms, als ze toch iets zegt over haar resultaten op school of een grappig
voorval met een vriendin. <i>Ahja</i>,
zonder op te kijken.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Hij vraagt het nooit, hij zegt niet goed of slecht. Ze
moeten het met mekaar doen, speling van het lot. Ze eet snel alsof ze liefst
weer gewoon naast hem kan zitten in de grote vrachtwagen, turend naar de brede
weg voor hen. Dit moment is het moeilijkste van de rit, het tegenover mekaar
zitten zwijgen, het zelfs niet zoeken naar elkaar.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Is al geen vlotte causeur, al helemaal niet met een meisje
van tien.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Heel soms als ze het niet ziet werpt hij een blik op haar.
Geen tedere, aarzelend, ook niet verachterlijk, gewoon onverschillig. Er is
geen liefde en geen belangstelling. Een oorveeg zou op zijn minst een uiting
zijn, het weze onvermogen, maar ze zou bestaan.<o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Dan ruimt hij af, zonder iets te zeggen, zij volgt gelaten,
ietwat schuw loopt ze achter hem, een schichtig hondje achter haar baasje.<o:p></o:p></div>
hetrijkderzinnekeshttp://www.blogger.com/profile/02740974622502743914noreply@blogger.com0