zondag 2 februari 2014

Slappe avond



Er staan meer pooiers in de Lakense dan hoertjes. Een bleek langbenig doch te mager meisje loopt over en weer. Twee andere zwaarlijvige donkere zijn in de weer met hun mobieltje.
Verveling troef bij het blonde meisje.
De pooiers staan breedgeschouderd verspreid van de Milano tot de Tropicana.
Even later is er een nieuwe aanvoer, twee blondines, minirok en zwarte laarzen tot boven de knie.
Ze worden kort gemonsterd door de patsers. Het is onduidelijk waar ze plots vandaan komen.
Het blonde langbenige hoertje is er niet meer. Was er een klant ?
De pooiers wijken amper van hun plaats. Ze zijn goed beschermd, de meisjes in de Lakensestraat.
De donkere lijkt meer een loopjongen, fors gebouwd, zwarte moustache, hij is de enige die mee de boulevard doet, loom, handen diep in zijn zakken. Hij spreekt de meisjes nooit aan.
Daar is het langbenige meisje weer, ze is koffie gaan halen. Nog heel jong, pril en afgeleefd.
Het is lang wachten, af en toe loopt ze over en weer als een nerveuze merrie.
Er is slechts een kleine knik, dan moet ze een passant aanspreken. Hij wuift haar weg maar ze klampt aan je te donne un 'beau' massage. Hij wuift opnieuw, geërgerd, alsof hij de stront niet van zijn zool krijgt.
Een hele smalle jongen in een witte anorak spreekt lang met een even schriele Latina.
Ze lacht geforceerd. Hij toont haar zijn uurwerk alsof hij een date veinst. Kom je oppikken om 19 uur ?
Dat zal een smal brommertje zijn.

De pooiers kijken over en weer, allen dragen een dunne vest of T-shirt. Het lijkt volop zomer op de eerste dag van de korte maand.
Een man met donkere bril spreekt een donker meisje aan. Ze zijn het snel eens en druipen af richting Koopliedenstraat.
De blondine verdwijnt met een uitgelaten Marollexois maar is al snel alleen terug. Valse noot.
Ze lacht wat krampachtig naar de kalende souteneur, hij geeft amper een krimp.
Dan, alsof ze het ruiken, zetten de meisjes zich weer in beweging.
De kale keurt het vee, slappe avond. Er moet dringend worden geleverd, de hoerenlopers raken uitgekeken.
Dan gaat hij naar de langbenige. Ze knikt, hij verdwijnt. Zij blijft overeind.
Het schemert hemeltergend traag.
Het is lang nacht in het Carré Alhambra.

Geen opmerkingen :

Een reactie posten