Monsieur Benoit!

Ze zitten zich al te verkneukelen in de kleine wachtkamer.
Hun oogjes blinken, al is er geen millimeter jaloersheid te bespeuren.
Ah, si j'avais les moyens je venais tous les jours.
De anderen bevestigen dit.
ça m'étonne pas qu'il a tant des clients.
Zo blijven ze hem nog een tijdje de hemel in prijzen.
Dan verschijnt de jonge God himself, Bonjour les dames, Ah madam VandenPlas, comment allez-vous ?
Entrez, je vous emprie.
Madam VandenPlas, op haar paasbest, nog niet zo lang geleden of wellicht zonet nog gepasseerd bij de kapper. Fleurig kleedje, blote schouders, wat gedecolleteerd, maar niet ordinair. Keurig in de plooi.
Ze ruikt naar het scherpe Opium van Yves Saint-Laurent, lichtjes gebronsd.
Gekleed naar haar leeftijd, net boven de zeventig, zoals de meeste vrouwen in het zaaltje.
Dames uit de middenklasse, leven volgens hun stand, niet exuberant, la vie devient quand-même cher n'est-ce pas Madam Verpoort, maar verzorgd, met een lichte knip op de portemonnee, af en toe een extraatje.

Benoit is een volbloed nicht, wervelend tussen zijn dames, ze zijn dol op mekaar.
Er is geen pose, neen, hij meent het echt, het zijn zijn schatjes. En oja, ze worden zo graag verwend.
Voetjes in het bad, een eerste lichte aanraking van monsieur Benoit onder water, zijn ze al week genoeg ?
Ah Monsieur Benoit, ça fait tellement bien.
Dan de voetjes op zijn schoot, een lichte extase, zachtjes de korsten verwijderen, heel secuur met de likdoorns, even met zijn duim over het eelt.
Soms is hij ondeugend, een lichte kriebel op de zool, daar zijn ze dol op, Mónsieur Benoit !
Na de sessie weet Benoit ze nog wat te vertroetelen, een beetje crème en volle massage van de voet.
Voilà, ça fait 25 euro, Madame VandenPlas.
Ze glundert, geen enkele gigolo kan er aan tippen. Zij zou er nooit aan denken.
Monsieur Benoit, il connaît son métier.
Simplement le meilleur.