Vandemorgend was er giene mens, zegt de vriendelijke man in onderlijfje.
Tant que vandemiddag was 't wa meer, maar toch nie gelek anders.
Hij staat achter mij in een korte rij. Een kleine zeventiger met een Clark Gable snorretje en een witgrijs zonnehoedje, twee Colablikjes in zijn rechterhand.
't Es de ramadan, dan es 't altijd kalm.
We schuiven verder op.
Ge zijt hier vandaag al twee keer geweest ? vraag ik om de babbel gaande te houden.
Alle dagen kom ik ne keer of drie, antwoordt de man.
Ik bekijk hem enigszins verbaasd.
Ik woon hier just achter, in d'appartemente, ge lupt altijd in 't droog. Dat klaart weinig op.
Het gesprek vlot moeizaam.
Ge moet de promotions in 't oog houden, vantijd is 't veel beterkoop.Ge kunt hier schoon affaires doen.
Er wordt een zekere Charles omgeroepen, hij wordt verwacht in zijn rayon.
Maar waarom.. hij onderbreekt mij meteen.
ça fait passer le temps, zegt hij.
Hij trekt zijn schouders op.
De Supermarkt aan de Belgica : zoveel meer in de aanbieding als je tussen de rekken leest.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten