De Stille Zwarte

Vier vrouwen zitten in café Albert I aan het Rouppeplein.
Het zijn dames die, qua uiterlijk, hun beste tijd hebben gehad, maar nog even de schijn ophouden. Het is laat middag, maar bij hen is het uur tussen hond en wolf al ingetreden.

Drie blondines, die eigenlijk diepgrijs zijn en dus flink in de weer zijn met verf, wat overigens niet helemaal is gelukt.Er is één vrouw die een strooien kapsel heeft, opzij hangt een lok ietwat losjes, wat een zekere verleiding zou moeten suggereren, de andere heeft te lang in de krullenboetiek gezeten, de derde blondine heeft kort haar.
Alhoewel ze allevier even oud zijn, oogt zij het jongst omdat ze haar leeftijd niet maskeert.Ze zijn allevier in het zwart wat hun brede heupen ietwat versmalt.

De vierde is zwartharig. Het is opvallend dat zij wat afwezig niet deelneemt aan het gesprek.
Zij kijkt voor zich uit, ze rookt onafgebroken en nerveus.De drie blondines tetteren honderduit. Het gaat over de nieuwe lentekleuren en waar ze shoppen, voornamelijk in de Inno en op de Toison d'Or. Ze lachen met les gens ordinaires die de overschotten kopen bij Dod op de Chaussée de Louvain.Soms springen ze naar RTL en becommentariëren soaps die mij volstrekt onbekend zijn.Het duurt een beetje voor ik door heb dat het fictie betreft, het lijkt wel of ze het hebben over hun buurman of schoonbroer.De twee gekrulden dragen veel zilverwerk, het is inderdaad niet al goud wat blinkt, laat staan zilver.

Bij de enige stilte die valt zegt de zwarte plots : "J'ai eu mon préavis. Je ne peux même plus rentrer."
De blonde met de korte coupe is de enige die reageert. Ze vraagt kort hoe het komt.
Klassieke antwoord : reorganisatie, de laatste in de rij is de eerste die gaat.
De blonde met de lok zegt alleen nog : "Tu trouveras bien autre chose."Daarmee moet ze het doen.
Meteen daarop beginnen ze opnieuw te kwetteren.De zwarte steekt opnieuw een sigaret op.

De middagshift zit erop. Ze kussen vluchtig."A demain," - "Bon courage," zegt de kortharige blonde.
De blondines hadden geld over gehad om te mogen blijven.De zwarte had zwaar bijgelegd om te mogen opstappen.Het verschil tussen moeten, mogen, willen en kunnen.De blondines gaan naar buiten, de zwarte blijft zitten.Voor haar begint een lange lusteloze namiddag waarin niets meer hoeft.