De mix van het frans en het nederlands in Brussel leidt soms tot prettige misverstanden.
Neem nu het simpele begrip Honing.
Zo vindt mijn Kongolese collega 'Miel' - voor hem simpelweg honing - een heel vreemde naam voor het pasgeboren zoontje van een medewerkster.
Hij wil maar niet aannemen dat Miel een afkorting is van 'Emile' -
hoe kan je nu van Emile 'Miel' maken ?
Heel bizar, voor hem blijft het jongetje Honing VandenBroeck heten.
Net als mijn neefje op de vitrine van een winkel in Jette "Miel - Honing" ontwaart.
Rare achternaam beweert hij : Miel Honing.
Zo blijf je bezig : de éne vindt Miel als voornaam maar niks, de andere kan zich niet vinden in Honing als familienaam.
Het kan niet missen dat mensen uit de provincie de Brusselaars niet kunnen vatten.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten