De vrouw met de helblauwe kousen en het blonde haar leest een boek op de tram.
Ze kijk ogenschijnlijk naar het boek maar loenst onderwijl om zich ervan te vergewissen dat iedereen naar haar kijkt. Onmerkbaar voor ongeoefende waarnemers.
Er is evenwel niemand die kijkt en dus sluit ze het boek en gaat zelf op onderzoek.
Ze kijkt even naar mij maar ik doe alsof ik verdiept ben in een dik boek.
Hoe meer ik niet kijk hoe meer zij kijkt om mijn aandacht te trekken.
Dat is een oude truc : wie negeert wordt begeerd.
Zie de oude parabel in de Bijbel over het verloren schaap. Hordes volgelingen laat men ongemoeid, één verloren schaap : daar wordt naar omgekeken. Het ongehoorzame, ongeïnteresseerde, onwillige schepsel, daarvoor wordt alle hens aan dek geroepen.
Ik hoef geen blauwe kousen : ik ken mijn klassiekers.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten