Een man roept naar zijn vrouw die puffend nadert op het terras van Starbucks in het Centraal.
"Katrientje, een koffietje ?"
Katrientje weegt, droog aan de haak, makkelijk 12O kg.
Ze draagt een lichte handtas terwijl de man zeult met een zware rugzak en aan zijn linkerhand een megavalies voortduwt, op wieltjes, vermoedelijk de garderobe van Katrientje.
Koosnaampjes, het mag, maar je moet niet overdrijven of doorschieten naar de andere richting, dan wordt het al snel grotesk.
Ik heb een hoogst eigenaardig koppel gekend, de man was tenger en heel lang, de vrouw klein en rond.
Zij zei Bolleke tegen hem, terwijl hij dan weer koos voor mijn Bonestaakje. Heel flatterend en zeer toepasselijk, maar dan wel omgekeerd.
Who cares ? Het is de liefde die telt.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten