"Appelle la police s'il réfuse..".
Ik hoor zonet de stem schreeuwen in het mobieltje van één der gorilla's.
Al een tijdje is het uit met de pret in de Inno. De periode dat men ongegeneerd sproeide met een Channelleke, Armani Code of een Fahrenheit absolute is helaas verleden tijd.
De Inno let op zijn waren. Ik liep er vroeger meerdere keren per week langs om de aroma's te stelen.
Blijkbaar is dit opgemerkt. De testers moet je nu opvragen bij de verkoopsters - is wat omslachtig en kan ik uiteraard niet alle dagen maken. Dat zou opvallen.
Hier en daar staan nog wel flesjes halfvol ter beschikking, ik heb ze allang gevonden en blijf mij gretig laven aan de dure reukwaters welke ik vrijwel nooit koop.
De stem in het mobieltje klinkt gejaagd alsof een gezochte misdadiger zich ophoudt aan de Parfumwaren.
De Bewaker van de Geuren begeeft zich daarop vierklauwens naar de verdachte rayon.
Daar staat een ietwat verdwaasde, slordig geklede man.
Voorzeker had hij zich vandaag nog niet gewassen, een vleugje Cacharel kan dan wonderen doen.
Alleen moet je discreet zijn. Ik had hem al bezig gezien, hij spoot gul onder de oksels, de hals, op beide voorarmen.
Fel overdreven, maar nog altijd niet strafbaar.
Dat veranderde toen hij, wat overmoedig, pardoes de verpakking opendeed en zich overmatig wilde tegoed doen aan de verse waren.
Een andere jongeman, schijnbaar snuffelend in de flonkende flesjes, had daarnet argeloos 'pardon' gezegd tegen één van de verkoopsters, maar bleek de spion te zijn.
De stem schreeuwde opnieuw : "Appelle la responsable, s'il ne sait pas payer, appelle la police..".
Flikken die uitrukken voor een flacon, het kan alleen in dit land.
De Chef de rayon, een jonge dame, legde hem vriendelijk uit dat testen mag, mais uniquement bij la vendeuse. "C'est comme au supermarché, n'est-ce pas monsieur, quand on ouvre quelque chose il faut payer." - "Mais, j'ai pas ouvris le flacon.." - "....enfin, c'est bon pour cette fois..".
Case closed.
De twee gorilla's en de spion bekijken mekaar ietwat ontstemd.
Een loeiende sirene, combi voor de deur, zij driëen die de gerechtsdienaren begeleiden tot aan de misdadiger, handboeien om, kijkfiles in goede banen leiden. Dat had sterke verhalen opgeleverd thuis.
Rien ne va plus.
Ze vatten terug post tussen de kostbare parfums, de broze reukstoffen, de glanzende flesjes.
Een walm van chagrijn stijgt op van onder de rekken.
De geest is uit de fles.
Voor minder dan een moord rukken ze vandaag niet meer uit.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten