Een vrouw drinkt van twee 33cl tegelijk, ze heeft het gezelschap van een Duitse Herder die gedwee aan haar voeten ligt. Af en toe sust ze hem, hij kwispelt zomaar wat met zijn staart, meer om haar te plezieren.
Een habitué krijgt een schouderklopje van de security, hij mompelt iets wat lijkt op pareillement, ook al was het gebaar zonder woorden.
Het anorexiameisje gaat gebukt onder een rugzak tweemaal zo zwaar als haar eigen gewicht. Zou dit een eerste stap zijn naar heling ? Wennen aan zwaarte ? Of hoe gewicht het leven lichter maakt.
De man in een zwarte pardessus gaat zijn ex-schoonmoeder bezoeken. "We matchten goed," zegt hij tegen de serveuse, ze is zo verstandig niet te polsen naar de ex.
Een geparfumeerde oude dame steunt op een zwarte wandelstok aan het loket. In haar linkerhand een taart van een voornaam merk. Men zou mogen veronderstellen dat zij ontvangt op zo'n dagen. Ze lacht minzaam zodat ik vermoed dat ze nog een oudere minnaar heeft in het verre Luik-Guillemins.
De gebrilde man naast mij in de Coffee Break gaat zomaar wat wandelen, te lang ter plaatse verveelt en geeft een verkeerde indruk.
Er wordt veel gewacht in het Centraal die eerste januari.
Een station als veilige haven voor de eenzamen van deze wereld.
De troost van het samen heel alleen zijn.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten