Beste Bruksel,
U moet zich eens buigen, al is dit in deze een eerder ongelukkige formulering, over het verschijnsel en de onvermoede mogelijkheden van de hangende tuinen in het stadslandschap.
Het is een simpele manier om kleur te bekennen in een stadsomgeving waar er onvoldoende plaats is voor het liggende groen. De kant tussen Anneessens en de Vismarkt zijn op dit gebied, onderandere, niet zo gelukkig bedeeld.
Hoe verfrissend zou het niet zijn een groene boog te maken tussen de Botanique en het Rac, tussen de oude Philipsbuilding en het Postgebouw aan de Anspach, tussen Parlement en Koninklijk Paleis, tussen Berlaymont en het Résidence Palace.
Het zou niet alleen verfrissend zijn, het zou ook gezond zijn, groen in de stad brengen, de biodiversiteit bevorderen, de stad een nieuw cachet geven.
Ik geef nu al maanden bruikbare suggesties, gaande van hangbruggen naar Boulevards of Broken Windows, zwerfvuilroutes of Kattemadamparcoursen, Dakterrassen of spannende metrotunnels.
U doet zelfs niet de moeite om te antwoorden, laat staan ze te realiseren.
Maar ik geef niet op.
Ge zijt van mij nog niet vanaf.
Je, Pacha Kroet.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten