Mijn Liefste Brussel,
Hoe zeer ge de laatste weken ook zijt beschimpt, bespuwd en verguisd : ik blijf u immer nabij.
Ook als iedereen u in de steek laat of alleen de vette brokken wil binnenrijven, ons achterlaat met het uitschot en de overschot : ik blijf naast u staan.
Niemand zal mij het genoegen van de cafés, de heerlijke zomerfestivals, de Foor, de wellustige parken,
de gevarieerde architectuur, het overweldigende film- en theateraanbod, het kleurrijke palet van uw stegen en straatjes, de terrasjes en overvloedige markten, het straattheater, de zwans en de duizenden talen en culturen ontnemen.
U blijf ik trouw, oók als dit land verdampt.
Gij weet wel beter : gij zijt niet Vlaams, niet Frans, maar evenzeer Arabisch, Afrikaans, Creools, Mediterraan, Jiddisch of Latina : I bloody don't care.
De Taal is niet Gans het Volk.
U liefhebbende,
Pacha Kroet.
Insgelijks.
BeantwoordenVerwijderen