"Pakt gij emnekeer over..", vraagt ze ongevraagd, terwijl de propere jongeman haar ontvangt met gemaskeerd afgrijzen.
Het geparfumeerde hondje gaat van de vertrouwde arm naar de kille houdgreep van de schoonzoon die daar duidelijk niet op bedacht was.
Moeder en dochter duiken daarop Lola & Liza binnen op niveau Botanique in de City 2.
Hij blijft wat verweesd achter met het Pekingeesje, slungelig tussen zijn beide handen zoals je afstand houdt bij een kind dat net heeft gepoept. Het beest voelt dat het niet welkom is, kijkt eerst wat beduusd naar de jongen en dan naar de passanten, met een net hoorbaar gejammer.
"Awel, moemoe is weer hé boeleke..". Hij geeft haar opgelucht terug en schudt de witte haren van zijn donkere anorak. "Awel, zijder vies van ?" - Hij glimlacht wat verlegen.
Dan volgt Alice Délice en daarachter Esprit. Het kwispelend staartje hangt tussen zijn rechterarm en oksel als een vrolijke flosj op de Winterfoor.
Het beest heeft er wat op gevonden om de jongen te jennen, met eerst nog een halfverlegen maar tegelijk ondeugende blik begint hij uitgebreid zijn gladgeschoren kin te likken. Eerst de linkerkaak, dan even het topje van de neus, snuffelend in het rechteroor om dan voluit te gaan op de adamsappel.
"Hij kent u al goe precies ?" roept moemoe enthousiast als ze even poolshoogte komt nemen aan de uitgang. De jongen lacht ongemakkelijk : "Gaat wel..".
Als moeder en dochter buiten komen heeft het Pekingeesje zich al helemaal genesteld aan de borstkas van de schoonzoon. "Awel Lulu, hebde een nieuw vriendje..?"
De vriendin van de jongen kan er om lachen, ze neemt hem even bij de arm maar laat de hond ongemoeid.
Dan drentelen ze verder, moeder en dochter voorop arm in arm, partners in crime met Lulu, licht kwispelend in de armen van de loser die gedwee volgt.
Zomaar een huiselijk tafereel tussen Kerst en Nieuwstraat in de so called Tweede Stad.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten