Savoir-vivre

"Ik speil met Jean de coiffeur. Em betoelt zes mont en ik dei ander zes mont. Ik weit niet hoe dathie goet met de Euro-millionaire, baa ons hoelen z'er d'er iest maain numeroos ôit en den trekken ze.." - "Das hie 'tzelfste Gerard," lacht éne Jef.  "'k speil a zestig joer met de koête, mo gisteren da emmek nog nuut gezien. 'k Zeg tegen ui, assek giene slag hoel spreik ek tegen aa nie mier. Twie oêsen bluut en gien iene slag. De leste kier dak me en vraa speil." Gerard lacht, de vrouwen aan de tafel wuiven het weg, "onnuuzeleir..".

"Wettewat Gerard, assa azuu blaave scheire, zette subiet aa hersenpan kwaait", - "Men watte ?" - "aa hersenpan, zukte mor op, 't stoet in de dikke Van Doele." - "Ik leis allien de Moegere.." - "Wette gaa wada ne fritchineus es, da stoet in de Moegere ?" - "Da's ne chineus dat achter fritte goet..".

Soms wordt er gefluisterd : "..gistere lag em nog in de klinik, em zalda maschien in blaaive.." - "Alleij, zwzwzw...". De dikke madam kent het ziektebeeld, de achterneef van haar schoonzoon, of iets in die geburen, is er ook ingebleven. "Em wunt rechtouver daaine met zen kette short. Zaain bille zen altaaid bluut, vantaaid ziette zen klokkenôis hange." Het lachen wordt gesmoord als er zich een nieuwe madam aandient : "Aa Netteke, da gaai nog têrt boîte komme.." - "Kreig maane paraplu nie opent" -  "Zet aa den een netteke oep hé Netteke..". Hilariteit.Ze komt net vanonder de droogkap, je ruikt het van ver, ze schikt even haar permanent. "Ge zet precies Madonna, Netteke..". "Zot."

Ballekes, sprotjes, sossiskes, jeneiver, e goe saasken, ajontjes, sjalotjes, lichtekes loete goên, betje witte waain in de saas, das de kers op de toet, pas op ei, de ballekes apoet zoïn, op taaid oîtpakke, betje geflambeirde cognac, man, ze sterven oep aa tong, à la tête du client. In de tommattesaas ien stikske sôiker, nie fruttele in de saas, vanaaiges vesse ballekes : alf verken, alf kalf. Chapeluur, da kuupe waaile nuut, beiter me oît bruut, de kessekes goet verfrummeld.

"Il faut vivre jour à jour," besluit Jef.

Wij maken het leven nodeloos gecompliceerd.

Met de koete speile, goed eiten, gesoigneirde coiffuurkes, zievere, kommeiren en een skuun compagnieken. De oude Brusselaars in Trefcentrum De Zeyp hebben een savoir-vivre om vingers en duimen van af te likken.

"Awel boêtjen, wa zedde gaai doe allemoe oên 't schraaive, toch nie over ons zeikers ?"