zondag 12 mei 2013

poëzienville : de Moeder die wacht



Het meisje mag loslopen. Een dreumes van vier op stap in de Grote Wereld.
Ze kijkt verbaasd naar de hoge vitrine van Belle Rose, gefascineerd door de grote scheur.
Even raakt ze de plakband, neen, dat lukt niet. Ze lacht, stampt met haar voetjes. Dan in de avontuurlijke etalage van Hunting & Collecting, neusje op het glas, nog eens en nog eens, ze blijft lachen. Ze loopt achteruit, wuift naar het spiegelglas, loopt dan vooruit : kusje tegen het hoge glas. Zwaait opnieuw naar haar spiegelkameraadje.

Op het voetpad volgt geduldig de vrouw met het lege kinderzitje op de groene fiets.
Ze moedigt het kind aan, wijst naar de kleine giraf. Ze vraagt, wijst opnieuw, lacht vrolijk mee.
Geen haast, geen gezeur, geen gemekker.
Gewoon, heel gewoon rustig meedeinen op het grillige tempo van het curieuze meisje.

Geen opmerkingen :

Een reactie posten