En dan valt de sneeuw, liefelijk ongenadig op het grauwe puin in de straat.
Eerst nog met mondjesmaat maar weldra als een donzen wit tapijt bedekt het het wrakhout, de blauwe PMD-zakken, de gestapelde kasseien.
Voor even maar alles alles maagdelijk wit, als de onbevlekte Ontvangenis, zo bedrieglijk is sneeuw.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten