Koenraad ! Dat volstaat !
Ze heft haar dunne wijsvinger.
De kleine lacht maar plooit.
Naast haar staat een langgerekte Juf. Ze geeuwt verveeld om 10uo2 in de immense hall van het Museum.
Haar pupillen staan stokstijf, twee aan twee als een rij dominosteentjes, gereed om te vallen maar dat zal niet gebeuren.
Een midveertiger, beetje mollige Juf, komt roekeloos de hall binnen en troont haar klas meteen mee naar het doek waarop de strijd voor de Belgische onafhankelijkheid te dik in de verf werd gezet. Ze laat de kinderen in een halve cirkel zitten rond Gustave Wappers' Afbeelding van de Septemberdagen.
Meteen begint ze geestdriftig en met wijde gebaren te vertellen.
Ze wijst, verklaart, vraag en antwoord, de kinderen luisteren met rode oortjes en open mondjes. Het speeksel van de mollige vliegt tot ver in de bronzen zaal. Het spat er af, zie hoe ze haar leerlingen prikkelt, nieuwsgierig maakt, uitdaagt. Zie hoe gretig ze aan haar lippen hangen.
Wat verder staan de ukjes van Juffrouw Law and Order, ze kijken verbaasd naar het gebeuren alsof de Marsmannetjes zelve zonet zijn nedergedaald dwars door het plafond. De Juf wendt geërgerd het hoofd af om niet onwel te worden bij het zien van de chaotische wildebrassen en haar hysterische confrater.
De blonde, ietwat afgeleefde, is de volgende die de zaal betreedt. Anything goes. Ze laat alles los, de horde begint meteen wild in het rond te lopen en te krijsen. Jonge veulens op vers gras, luid hinnikend. De twee madammen aan de receptie fronsen even de wenkbrauwen.
Dan arriveren de twee kletskousen, verwarde leerlingen, ze mogen wat rommelen maar in stilte en binnen de aangegeven contouren. De fluorvestjes moeten ze wel aanhouden, dat telt makkelijker.
Zwarte diepe bakken worden binnengerold, alle vestjes en rugzakken, keurig klasje bij klasje.
Als ratten van Hamelen, zo volgen de kinderen gedwee de gidsen. De twee kletskousen zakken af naar het cafetaria. De strenge volhardt, geen centimeter mogen ze wijken van mekaar, terwijl ze ondertussen vergeten te luisteren. De malse loopt vooraan, zij heeft haar troepen al opgewarmd, ze blijft ze verder aanporren.
Onderwijs : edel vak, de schoonste van alle hondenstielen. Het is erop of eronder.
Altijd gedroomd van zo'n mollige. Juf.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten