Ingehouden stilte.
Net nadat hij zijn armen zwaaide, languit
en gekruist, alsof er iets dient door geknipt.
Opnieuw een moment van
stilstand. Ze bekijken mekaar indringend, zij uitdagend, zo van durf je nog meer ? Nog een melding ? Een
restantje ? Kommaatje vergeten ?
Hij keert zich, gaat langzaam over en weer lopen op een
rechte lijn, hij moet zijn woede en afkeer van zich afstappen. Zij blijft
staan, ijzig kalm, armen gekruist, rechtervoet rechtop voor de linker. Ze lijkt
gewonnen, maar de kamp is net begonnen.
Ze zijn jong, het meisje en de jongen. Zij heeft lang bruin
haar, een grijze lange sportieve rok, witte sneakers. Hij is eerder donker,
zwart haar, lichte baard.
Ze bespeelt hem meesterlijk. Het tergend lang wachten, zijn
kwaadheid onverstoord observeren, koel en tegelijk spottend, vooral het zwijgen
is slopend. Ze kent hem door en door, het enerveert, zij weet dat. Hij ook,
maar kan het niet laten.
Richt zich opnieuw tot haar, zijn armen voor zich,
handen wijd open, het lijkt een uitnodiging maar schijn bedriegt. Zij draait
haar handen snel en opgewonden, laat maar komen, ventileer maar, maar tegelijk
monkelend, ik kan het allemaal hebben.
Ondanks de woede blijft het ingehouden, maar wel fel, enkel
verbaal geweld. Dat snijdt vaak dieper dan een onverhoedse kaakslag, dan komen
er tranen, loop je hard weg of val je in mekaars armen. Hier wordt het gif
langzaam maar diep geïnjecteerd.
Nu gaat zij koffie zetten, een gewaagde maar ferme zet, een
moord gelijk, dat zet hem helemaal voor schut, mag ik überhaupt bestaan ? Zij blijft de teugels heel strak houden,
ze zegt vrijwel niets. Hij trapt erin, opgepookte colère. Terwijl de koffie
loopt zet ze slechts één kopje op tafel, een vuistslag. Nu gaat hij helemaal
overstag, zenuwachtig, radeloos, handen in de lucht. Hij kookt, zij de
Ijskoningin.
Niets zo sprekend als het stille conflict. Drie meter op
anderhalf glas, een tableau vivant.
Voyeurisme ? Zíj, de acteurs voor één dag, hebben de gordijnen gelicht, het podium van
hun huiselijke twist open en bloot tentoongespreid voor de straat. Bovendien :
ik heb geen onvertogen woord gehoord.
En vooral : ik vertel het niet verder.