Hij had allang geen vrouw meer gehad. Hij wist zelf niet of hij er zin in had. Waarschijnlijk niet - maar in de nood doopt men met alles.

In de Koopliedenstraat zijn de meisjes goedkoop : tenminste als het een snelle beurt betreft.
Verwacht echter geen champagne, een lang voorspel of een kennismaking vooraf : men komt daar vrij snel terzake.
De man zit allang met een zware depressie. Haast uitzichtloos : stukgelopen relatie, werkloos,
voortdurende migraine en bergen schulden. Men zou voor minder zelfmoord plegen.

Hij had allang geen vrouw meer gehad. Hij wist zelf niet of hij er zin in had, waarschijnlijk niet.
Hij wist niet meer wat zin hebben betekende, alles was verdampt en uitgedoofd. In de nood echter, doopt men met alles.

Bij valavond koos hij een Latina-meisje die makkelijk zijn dochter kon zijn. Ze stond gewoon als eerste op de stoep. Ze spraken beiden gebrekkig Engels, veel woorden moeten er niet aan vuil gemaakt worden.
De hotelkamer was een donkere spelonk met kale muren en veel te zware goedkope gordijnen.
Ook de hotelhouder ontbrak het aan verbeelding, godbetert romantiek.

Eigenlijk had hij geen zin, besefte hij nu. Ook het meisje was moe, maar veinsde vriendelijkheid.
Ze hielp hem zoveel ze kon maar ook haar ontbrak het aan verbeelding.
Hij bakte er niets van en even lagen ze op mekaar, allebei uitgeblust en levensmoe.
Twee hoopjes gore ellende.
Hij had haar zijn leven kunnen vertellen maar daar was het nu telaat voor. Ook zij had kunnen vertellen - ze hadden naar mekaar kunnen luisteren, dan doet het helemaal niet terzake wie aan wie moest betalen.
Er is helemaal niets gebeurt van dit alles toen hij haar betaalde en meteen vertrok zonder een gebaar of groet. Het was een flinke hap uit zijn weekbudget.

Thuis zette hij de TV aan, maar keek amper.
Hij doofde zijn sigaret halfweg, zelfs dat smaakte niet meer.
Tenslotte dommelde hij in, rechtop zittend aan zijn tafel.

Heel even maar droomt hij van zijn moeder.