In haar buggy draagt ze de boodschap van Christus

Een gebrilde mevrouw trekt een zware buggy. Ze spreekt me altijd aan over Jésus et le message. In haar buggy draagt ze de boodschap.
Ik heb helemaal niets tegen de boodschap van Jezus Christus. Wel tegen de manier waarop ze het aan de man brengt en vooral de wijze waarop ze de boodschap interpreteert.

Op zondagochtend passeer ik aan de Varkensmarkt. Een man op de eerste verdieping roept mij. Zijn verhaal is dubieus en zeer onduidelijk. Hij zit daar al vast sinds vrijdagavond en alle deuren zijn geblokkeerd. Hij vraagt een ladder om naar buiten te klauteren.
Where the fuck moet ik een ladder tevoorschijn toveren op een zondagochtend aan de Varkensmarkt ?
De enige ladder in mijn blikveld hangt dertig meter hoog aan een reuzekraan op de Vismarkt.

Hoe komt die man daar ? Waarom heeft niemand hem geholpen sinds vrijdagavond ?
Woont hij daar ? Is het een kraker, een junkie, clochard ? Whatever. Hier is een mens in nood, zij het met een bedenkelijk verhaal. "Pas de police", roept hij nog.
Hij vraagt het bijbelhuis om de hoek binnen te lopen, ze kennen hem daar.

Als ik de open deur binnenstap wordt ik meteen hartelijk begroet door een groep lachende volgelingen, het weze duidelijk : hier is een mens welkom.
De lieve mevrouw die de samenkomst voorzit nodigt mij uit om plaats te nemen.
Geen tijd, in twee minuten leg ik de situatie uit.
Het antwoord is verbijsterend.

"We hebben geen tijd nu, we zijn bezig met de Bijbel."
Ik sta aan de grond genageld. Ik wil nog zeggen : "Bemin uw naaste als uzelf," maar ik kan niet meteen de passage aanwijzen in het evangelie.
Er is ook nog : "Wat ge aan de minste van de mijnen hebt aangedaan..", "De Verloren Zoon of de Barmhartige Samaritaan..". Het wemelt van schitterende parabels in het Nieuwe Testament.
Maar het Bijbelhuis heeft het te druk met het lezen van de Bijbel. De toepassing ervan is andere koek.

Ik keer hen de rug toe en verlaat het pand, een illusie armer.
De verstekeling aan de Varkensmarkt is in geen velden of wegen meer te bekennen.
Ik heb het begrepen : hier is een mirakel gebeurd.
Ik twijfel nog even om te gaan checken of de man aan tafel zit in het Bijbelhuis naast de lieve mevrouw, maar ik koester liever de illusie.

De stad blijft mij verbazen.