Stadsbrief

Beste Bruksel,
Ik zou deze keer even (letterlijk) willen stilstaan bij het verschijnsel van de eigenaardige wegkruisingen en absurde verkeersknooppunten in uw stad.
Er zijn er vele, maar er is er één die zeker veel meer ramptoeristen en kijklustigen verdient.
Dat is namelijk de Barrière van Sint-Gillis.
Wàt is de Barrière ?Is dat een rond punt ? Een kruispunt ? Een draaimolen ?U vult het zelf maar in en moet het zeker eens proberen tijdens de spits.

Om op het 'rond punt' te geraken moet u eerst via de lichten passeren.Er geven maar liefst zeven straten uit op de Bareel, dat wordt dus drummen.
Als u met veel geluk op het 'rond punt' geraakt, bent u nog lang niet aan de nieuw patatjes.
U dient immers voorrang te geven aan alle wagens die van rechts komen, via het groen licht voorrang hebben en in volle vaart op u afkomen.
Maar zij dienen dan op hun beurt weer te wachten naar de andere wagens die rechts van hen het rond punt komen opgereden.Hilarische taferelen.

Gisterochtend vijfmaal rond de Waterdraagster (standbeeld in midden van de Barrière) gereden omdat ik niet kon afslaan aan de Waterloose. Zeer Tatiaans.
Wee de voetganger die, bij een groen voetgangerslicht, op het zebrapad durft over te steken aan de Alsembergse of op de Dejaerlaan (daar wordt u zonder pardon van uw sokken gereden door een woedende Trambestuurder). Een fietser kan beter meteen zelfmoord plegen.

De Barrière is een door en door Brussels, anarchistisch, onbegrijpelijk en surrealistisch verkeersknooppunt. U moet het zeker eens proberen.
Kan zo verhuizen naar de Foor aan het Zuid.

Je, Pacha Kroet.