De oppas

Op het lege terras van de Monte Christo zitten een jongen en meisje heel alleen, samen aan een rond tafeltje.
Binnen is de T-Dansant bezig, koppels van middelbare leeftijd dansen voortreffelijk de samba in de late zondagnamiddag. Vooraan zitten wat overjaarse dames te wachten op hun Droomprins.
Soms kan het wachten lang duren.
Net zoals de jongen en het meisje wachten.

De Pakistaanse jongen kijkt zonder een krimp te geven onafgebroken naar het blonde puisterige meisje.
Hij is knap en modieus gekleed, zij neigt naar het onverzorgde, haar paardestaart onelegant in een warrige knoop.
Zij heeft het net uitgemaakt en hij staart ongelovig, verward en kwaad naar haar.
Zij is triest maar ze weet dat de breuk onoverkomelijk is.
Ze is het beu dat zij in alles het initiatief moet nemen, zelfs om zijn papieren voor de chômage en zijn nieuwe pas in orde te brengen.
Ze heeft veel over gehad voor de jongen want ze was smoor op zijn mysterieuze oosterse blik en zijn ranke voorkomen.
Hij wist dat en liet zich graag door haar verwennen, het zou zijn tijd wel blijven duren, dacht hij.
Daarom is hij zo verbaasd, ontredderd, perplex.
Hij blijft staren, soms kijkt zij hem in de ogen, zijn blik wijkt niet, er wordt geen woord gezegd, daarop kijkt zij weer weg.
Eén duif strijkt neer, kirt wat over en weer, voelt de beklemming en verdwijnt weer.
Flarden van de chachacha, bij het open en toe gaan van de Monte Christo, heel even maar, als lichte migraine.

Hij blijft staren, alsof hij haar wil binnenzuigen.
Zij kijkt opnieuw naar hem, er valt geen woord.
Dan begint ze heel lichtjes te wenen, ze neemt haar zakdoek, geen hartverscheurend verdriet, eerder uit onmacht.
Dat geeft hem hoop, zijn blik blijft haar doorgronden, maar ze weet dat het onvermijdelijk is.
Ze verlangt een volwassen relatie, niet de zorg voor een groot kind.
Ze weet dat ze nu moet doorbijten.
Daarop staat ze recht en vertrekt zonder nog een woord te wisselen.
Hij blijft haar aankijken tot ze het terras verlaat. Dan buigt hij het hoofd.

Zij heeft een lief verloren, hij een oppas. Dat scheelt.