zondag 9 december 2012
POEZIendestad
Ze lacht, eerder onbedaarlijk.
Loopt over en weer in Brussel Centraal. Daarna is het wat wriemend giechelen.
En dan, blos op de wangen, je hoort ze verkleuren.
Hij wellicht ook, want hij gaat door, ze kan amper iets inbrengen, wat fluistert hij in haar rode oortjes ?
Schalkse woordjes ? Lieve koosnaampjes ? Prikkelende fantasietjes ? Snaakse verzoekjes ? Tintelende stoutigheden ?
Publieke intimiteit. Sweet sixteen : het onbeschaamd blozen aan de GSM.
Abonneren op:
Reacties posten
(
Atom
)
Geen opmerkingen :
Een reactie posten