"Ik speil met
Jean de coiffeur. Em betoelt zes mont en ik dei ander zes mont. Ik weit niet
hoe dathie goet met de Euro-millionaire, baa ons hoelen z'er d'er iest maain
numeroos ôit en den trekken ze.." - "Das hie 'tzelfste Gerard," lacht éne Jef. "'k
speil a zestig joer met de koête, mo gisteren da emmek nog nuut gezien. 'k Zeg
tegen ui, assek giene slag hoel spreik ek tegen aa nie mier. Twie oêsen bluut
en gien iene slag. De leste kier dak me
en vraa speil." Gerard lacht, de vrouwen aan de tafel wuiven het weg,
"onnuuzeleir..".
"Wettewat Gerard,
assa azuu blaave scheire, zette subiet aa hersenpan kwaait", - "Men
watte ?" - "aa hersenpan, zukte mor op, 't stoet in de dikke Van
Doele." - "Ik leis allien de Moegere.." - "Wette gaa wada
ne fritchineus es, da stoet in de Moegere ?" - "Da's ne chineus dat
achter fritte goet..".
Soms wordt er gefluisterd : "..gistere lag em nog in de klinik, em zalda maschien in blaaive.." -
"Alleij, zwzwzw...". De
dikke madam kent het ziektebeeld, de achterneef van haar schoonzoon, of iets in
die geburen, is er ook ingebleven. "Em
wunt rechtouver daaine met zen kette short. Zaain bille zen altaaid bluut, vantaaid ziette zen klokkenôis
hange." Het lachen wordt gesmoord als er zich een nieuwe madam aandient
: "Aa Netteke, da gaai nog têrt
boîte komme.." - "Kreig maane paraplu nie opent" - "Zet aa den een netteke oep hé
Netteke..". Hilariteit.Ze komt net vanonder de droogkap, je ruikt het van ver, ze
schikt even haar permanent. "Ge zet
precies Madonna, Netteke..".
"Zot."
Ballekes, sprotjes,
sossiskes, jeneiver, e goe saasken, ajontjes, sjalotjes, lichtekes loete goên,
betje witte waain in de saas, das de kers op de toet, pas op ei, de ballekes
apoet zoïn, op taaid oîtpakke, betje geflambeirde cognac, man, ze sterven oep
aa tong, à la tête du client. In de tommattesaas ien stikske sôiker, nie
fruttele in de saas, vanaaiges vesse ballekes : alf verken, alf kalf.
Chapeluur, da kuupe waaile nuut, beiter me oît bruut, de kessekes goet
verfrummeld.
"Il faut vivre
jour à jour," besluit Jef.
Wij maken het leven nodeloos gecompliceerd.
Met de koete speile, goed eiten, gesoigneirde coiffuurkes,
zievere, kommeiren en een skuun compagnieken. De
oude Brusselaars in Trefcentrum De Zeyp hebben een savoir-vivre om vingers en
duimen van af te likken.
"Awel boêtjen, wa
zedde gaai doe allemoe oên 't schraaive, toch nie over ons zeikers ?"
Geen opmerkingen :
Een reactie posten