Stadsbrieven

Beste Bruksel,

Het is weer Kerstfoor, door u eerder gepromoot als Kerstmarkt, dat klinkt wellicht vriendelijker.
Ze zeggen ook wel Winterfoor, daar kan ik me beter in vinden.
Kerstmis ?
Was dat geen feest van de eenvoud, het kind dat nergens welkom was en tenslotte in een
armoedige kribbe belandde ?
Inderdaad, de kinderen van de Sans Papiers liggen in kille tenten aan de Koning Albert II-laan, maar ik weet niet of ze daar smoutebollen verkopen.

Wat mij al jaren ergert, mijn beste Bruksel, zijn die wansmakelijke etalagepoppen die de kerststal bevolken op de Grote Markt. Die zijn ongetwijfeld weggeplukt bij de uitverkoop van de oude rommel van de Innovation.
In een stad die bulkt van bekwame artiesten in alle geuren en kleuren is het godgeklaagd dat die stal geen sprankelender figuren en een eigentijds onderkomen krijgt.
Zelfs in de tijdelijke architectuur is men hier ondermaats.

Nog opmerkingen, vraag u geërgerd ?
Jawel. Er moet dringend eens iemand het kerstverhaal herlezen.
Wat de Driekoningen in november in de stal staan te doen, is mij een volkomen raadsel.
Waarom ook niet Sinterklaas posteren in dat bonte gezelschap ?
Hoe meer volk, hoe liever.

Denk er eens aan, mijn beste Bruksel, het zal weer vroeg Kerstmis zijn volgend jaar.

Je,
Pacha Kroet.