Stadsbrief

Beste Bruksel,

Waag het niet - als voetganger - de overgang te maken tussen de Negende Linielaan en het Kaai.
Dat staat zowat gelijk aan zelfmoord.
De schare gejaagde auto's letten amper op de weggebruikers tevoet. In de weg lopers.
Ze rijden je geheid overhoop als je niet zelf heel assertief en kordaat je plaats opeist.
Dat is één hindernis.

Vergeet het immers dat je in één keer de hindernis kunt nemen.
Je bent amper op de middenberm gesukkeld of de voetgangerslichtjes aan het Kaai springen al op rood. Als voetganger ben je veroordeeld om opnieuw geduldig te wachten tot het de heren belieft om u doorgang te verlenen.
Stel je voor dat een automobilist plots in het midden van het kruispunt staande wordt gehouden en moet wachten om de oversteek te maken. Men kan het zich niet voorstellen.
Het respect voor uw passanten te voet is nihil. Vuil van de straat.

Hetzelfde doet zich voor op vele plekken op uw grondgebied.
In Molenbeek aan de Brigade Piron heb je twee mogelijkheden als je de middenstrook haalt :
ofwel wordt je overhoop gereden door de tram, er is immers maar een halve meter tussen de tramsporen en de straat, ofwel wordt je verbrijzeld door de auto's.
Alleen extreme anorexia-patiënten hebben kans het er heelhuids van af te brengen.
Aan de Barthélemy ter hoogte van de Anderlechtse Poort mag je al blij zijn dat je zonder kleerscheuren tot aan het Rioolmuseum geraakt, om de Poincaré te slechten tot aan de Bergensesteenweg, daarvoor dien je opnieuw te wachten.
Alleen getrainde atleten kunnen in één keer de afstand tussen twee voetpaden in één keer overbruggen. De rest kan het schudden : voorzie maar voldoende tijd als je in Brussel een brede straat oversteekt.

Besluit : Koning Auto is hier Heer en Meester, voetgangers zijn vervelende etters die in de weg lopen, lamlendig voetvolk - nog erger dan die ergerlijke fietsers.
Gelieve ze zoveel mogelijk te treiteren en er absoluut geen rekening mee te houden.
Het is maar dat ge het weet.

Je, Pacha Kroet.