Stadsbrief

Beste Bruksel,

Een koppeltje staande op één autoped roetsjen geruisloos over het voetpad aan de Papenvest;
Aan de burelen van de Foyer proberen ze de boord van het trottoir te nemen, zonder af te stappen.
Ze vallen languit op de grond terwijl de charmante jongen de val van zijn liefje probeert te breken.
Ze kunnen er alletwee om lachen.
Dient men bij het rijden op de step ook een helm te dragen ?

Ik vraag het me af terwijl ik met mijn voorste fietsband op het nippertje een losliggende kassei ontwijk.
Zowel in de Papenvest als de Kogel of de O.L.V.vVaak is fietsen overdag een helse karwei en 's avonds zondermeer zelfmoord. Er zijn immers meer putten en losliggende kasseien dan vlakke kinderkopjes. Dit is niet alleen het geval in deze buurt maar in vrijwel alle kasseibanen in de binnenstad.
Het was ongetwijfeld een charmant idee om de stad opnieuw een middelleeuws karakter te geven maar voor de fietsers, rolstoelen, buggy's en de blinde en oudere medemens is het een ware kwelling.

Naast de toegift aan autolawaai worden we op de straatkeien de laatste maanden ook gedwongen als ervaren cyclocrossers tussen de losse stenen te laveren, over de putten te springen, en daarbij ook de wagens te ontwijken die schrikken van onze onverhoedse bewegingen.

Zou iemand van het stadsbestuur ooit de fiets gebruiken ?
Af en toe kom ik staatssecretaris van Mobiliteit De Lille tegen in mijn straat, op de fiets.
Het behoort tot zijn domein, maar wellicht vallen de straten in de Vijfhoek niet onder zijn bevoegdheid.
Was Brussel al helemaal fietsonvriendelijk, dan zijn ze nu grofweg fietsvijandig, het is alsof men de zachte weggebruiker in het gezicht spuwt.
Of wacht men op het gezegende jaar 2012 om een forse inhaalbeweging te maken ?
We weten waarom en zullen het zeker onthouden.

Je, Pacha Kroet