Herfst in brussel. het is bitter koud, de wind speelt geruisloos in het schrille boompje voor mijn deur, slechts af en toe beweegt een goudgeel blad en even later een ander blad aan een andere tak. Het lijkt afgesproken, een prelude in een profijtige compositie, straks gaan alle blazers voluit en vallen alle bladeren tegelijkertijd.
Dan is het even stil, windstil,
dan volgt de postlude, even geruisloos als het voorspel, alleen nog de naakte
boom die ootmoedig buigt alsof hij de omstaanders groet. Niemand die het
opmerkt, ik ben de enige die applaudiseert.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten