vrijdag 23 april 2010

Café of théatre ?

Het hoertje dat naar het toilet gaat in Café du Théatre naast de KVS hinkt lichtjes.
Ze is Latina en nauwelijks twintig. Ze draagt rode leggings, een jeans-rokje en een korte leren vest. Ze groet niemand, bestelt niets, ze weet de weg en wordt gedoogd door de jonge waardin die het leven wel kent.
Ze komt binnen langs de Lakensestraat en verdwijnt via de Arduinkaai.
Haar pooier wacht haar op naast de schouwburg, hij praat even met haar waarop ze opnieuw haar trottoir bezet op de hoek van de Hooikaai en Lakense.

In Café du Théatre zit een mix van theaterbezoekers, voorname Dansaertvlamingen en veel ruig volk. Een madam danst op de tonen van 'J'attendrai, le jour et la nuit' en een gorilla die regelmatig buiten gaat bellen met het air van Tony Soprano, maar veel te sjofel gekleed gaat om nog maar zijn hielen te likken. Het lijkt alsof hij even de Gang dient te organiseren, maar het is een omhooggevallen kruimeldiefje.
Als ik naar het toilet wil, gaat hij met moeite opzij en bekijkt mij als een vieze indringer, heel onprofessioneel : Tony Soprano zal nooit de WC's bewaken.

Een andere man gaat wijdbeens in het café over en weer, vermoedelijk is hij telaat in het WC geraakt.
Er is veel ambiance, het lijkt wel feest, al voel ikzelf niet meteen de drive - dat komt natuurlijk omdat ik niet gedronken heb en al de rest wel, dat scheelt.
De wijdbeense man praat ook in zichzelf, in zijn verbeelding voert hij een drukke conversatie met een vrouw rechttegenover hem, alleen is die dame er niet en zie ik ze ook niet meteen terugkomen.
Er zitten ook drie meisjes die merken dat ze in het verkeerde café zitten, ze kijken lichtjes gegeneerd.
De gorilla komt terug binnen met drie blikjes Jupiler welke hij zonder gène opent aan de toog : wie doet hem wat ?
Een oude man steekt een kromme pijp aan en gaat vervolgens een halfuur zitten zwijgen met zijn kompaan, welke alleen naar de grond kijkt.
Een man met een veel te dikke pull en onverzorgde baard leest La Dernière Heure.
Tony Soprano kijkt verlekkerd naar het jonge meisje die zich al beklaagt dat ze naar het toilet moet. Hij laat ze door, niet zonder een vunzige opmerking die ze verlegen weglacht.

Straks begint de voorstelling maar ik weet nog niet of ik me zal begeven naar de Vlaamse Schouwburg.
Het echte theater speelt zich hier af, wat zou ik betalen om een afkooksel te zien ?

Geen opmerkingen :

Een reactie posten