"Het is de fout van de zwarten.
Die komen niet om te kopen maar om te pikken.
Daardoor blijven de gewone mensen weg."
Ik hoorde het in een café in Negenmanneke, een voorstad van Brussel, alhoewel ze dat niet willen geweten hebben.
Het is dezelfde gemeente waar een grote spandoek vóór de gemeentelijke sportzaal laat weten aan de bezoekers : "Hier voetbalt men in het Nederlands". Men weze gewaarschuwd.
Door een gelukkige speling van het lot had de negorij ook gewoon Negermanneke kunnen heten, dat had een mooie farce geweest.
De zwarten is, hoor ik verder, al het bruine volk dat zich ophoudt voorbij de witte bergtoppen van de Alpen, zijnde Bougnouls, Italianen en Marokkanen : allemaal dezelfde soort.
Zwarten pikken, het zijn géén gewone mensen, ze zijn dus anders, inferieur wellicht - en ze zorgen voor failliesementen, in de plaatselijke Carrefour, omdat gewone mensen wegblijven en daardoor andere gewone mensen hun werk verliezen.
Dat werd gretig bevestigd door de omstaanders.
Als men het luid en affirmatief genoeg zegt heb je eerder medestanders dan tegenstanders want je moet dan even gedreven uit de hoek komen. Dat lukt niet altijd omdat het leven niet in oneliners of zwartwit redeneringen is te vatten. We weten dat allemaal.
Toch heb ik zelden in drie zinnen zoveel vooroordelen zo gevat weten te formuleren door een gewone mens.
Zouden er negermannekes wonen in Negenmanneke ?
Ik betwijfel het : ofwel zijn ze in het zwart aan het werk en dus onzichtbaar, ofwel zitten ze in den bak of wel hebben hun haar laten ontkroezen. Dan toch gewone mensen ?
Geen opmerkingen :
Een reactie posten