Zou bedelen gewoon bandwerk kunnen zijn ?
De twee Romavrouwen die met hun pousette geld ronselen bij Haägen-Dasz in het Zuid laten me zoiets vermoeden. Ze gaan van tafel naar tafel, handpalm halfopen, vangen overal bot. Het schijnt ze niet te raken, ze doen gewoon hun job. Het donkere meisje in de buggy slaapt, ook voor haar is het routine.
Het dochtertje van de poetsvrouw bij HD is ook van de partij, ze speelt tussen de marmeren tafels, huppelt van bank naar bank terwijl mammy schoon maakt. Ze wordt begroet door een paar madammen, habituées. Ze moet ongeveer even oud zijn als het Romaatje en ze zal vanavond goed slapen. In tegenstelling tot het meisje in de pousette, want haar moeder werkt laat. Bedelaars hebben immers een uitglijdend uurrooster.
Er zijn wellicht geen sociale verkiezingen ? Functioneringsgesprekken ? Bestaan er bedelscholen ? Kan men promotie maken ? Is bedelen een ambacht ?
Heel zeker bestaan er evaluaties, streng maar onrechtvaardig.
Kan je van straat worden gehaald als je de quota niet haalt ?
Slechts één blond meisje antwoordt de Roma : "Bonjour, non je m'excuse."
Dat brengt geen geld in het laatje maar er is, wat heet, ontmoeting.
Het blondje meisje is alleen, hooguit zeventien. En ze heeft een klompvoet.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten