poëzienville : Café Ravensteingalerij, o8u37

Zó traag zingt
het ongetwijfeld
zwarte meisje
dat het lijkt of haar hese stem
stil valt

in de galerij
lopen forenzen
als nerveuze mieren

even

niemand meer


dan herneemt
het zwarte meisje
weer
slechts even
stokte de adem