Vaneiges ziet gij dieje doodgraag, dat is het punt niet.
Het is haar vriendin die de twijfel wegneemt.
Wat dan wel ? vraagt de roodblonde, die twijfelt tussen struis en lijvig en daarom zo wijs is smalle schoentjes te dragen met een fijne hak.
Ze weet het zelf wel, wat dan wel.
Nu zwijgt haar kleinere, nochtans vinnige vriendin.
Hij is zo vlak in veel, ze wacht op bevestiging die er niet komt.
Ik kan soms iets zeggen, pakt nu, over de opwarming van de aarde. Begint hij over het weer, zo fucking naast de kwestie, zo van dat het morgen warmer of kouder wordt. Allee jong -
Verleden week zijn we naar de film geweest met Elke en Pol, in den El Dorado, de nieuwe van De Caprio. Gaaf. Hij zwijgt als de zaal lacht en lacht dan weer op het verkeerde moment. Genant.
Wat vond g'ervan, vraag ik hem nadien. De sex was te kort.
Fuck jong, de sex was te kort -
Wel grappig, zegt de kleine,die nu wel tussenbeide komt.
Ja, maar niet als 't uw vriend is. 'k Ben beschaamd tussen ander volk, maar g'hebt gelijk, 'k zie hem doodgraag.
'k Pak vantijd zo'n verwelkte bloem, trek de blaadjes af, wel, niet, wel, niet, wel, niet...
'Kan maar niet beslissen. 'k word daar doodmoe van. Dood dood moe.
Dan komt de vraag waar ze al lang op broedt en die de andere vreest.
Wa zoudde gij doen ?
Haar vriendin is voorbereid.
Gij moet beslissen Vera.
Niemand anders.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten