woensdag 8 juli 2009

Fabiola

"Let er wat op," zegt de suppoost tegen mij, "want de Koningin is hier."
Ik bevind mij in het museum voor Natuurwetenschappen aan het Leopoldspark en de laatste afdeling waar ik Fabiola verwacht is de zaal van de Insecten en Spinnen.
Ik heb twee neefjes bij mij die onmiddellijk naar de aquariums worden gezogen, Fabiola : daar kunnen ze zich niks bij voorstellen, laat staan dat ze haar zouden lastig vallen.
Het kleine ongedierte is veel interessanter dan de Spaanse Reina.

Ik tref Fabiola bij de Koningsspin, waar ànders ? Soort zoekt soort.
Als de Moederbij maar niet verstrikt geraakt in haar web.
Behalve haar gevolg, mezelf en de kinderen is er niemand in de zaal.
Het gezelschap, dat zijn een paar Spaanse nichtjes die véél te luid kwekken en duur maar niet smaakvol gekleed gaan.
Vind je veel bij de jonge garde van de oude adel.

Ik heb Faby maar één keer in levende lijve gezien. Lang geleden, op de Heizelvlakte, nog met haar gemaal.
Ze hadden een lintje doorgeknipt op het Voedingssalon en kwamen net buiten.
Het woei aan 103 Beaufort. Alle omstaanders verloren de controle over hun haardos, behalve Fabiola's kapsel bleef overeind. Als een rots in de branding.
Even onwrikbaar als haar geloof.

In het museum is ze vriendelijk, ze lacht minzaam naar de kinderen en mezelf.
Er zijn geen bodyguards zichtbaar : Fabiola is geen vangbrok voor terroristen.
Je zou alleen maar hommeles hebben. Overleeft ze dat nog ?
Zou het paleis veel losgeld veil hebben voor de oude vorstin ?
De relaties aan het hof zijn zeer koel, heb ik me laten vertellen.
En met de opheffing van de dotaties zitten ze daar nu al krap.

Ach, het Koningshuis - moesten ze het ooit afschaffen - ik zou het missen.
De Koekedozen, Filip en Laurent, Lolbroek Albert, de Nonkel van Mathilde.
Ze behoren tot ons Nationaal Erfgoed, in dezelfde schuif als Suske en Wiske, Jommeke of Quick en Flupke. Zo'n monumenten elimineert men niet.

"Zijn ze braaf geweest ?", vraagt de zaalwachter als ik de afdeling verlaat.
"Ja, maar ze praatten wel veel te luid," zeg ik tegen hem - al bedoel ik daar iets heel anders mee dan wat hij veronderstelt.

Snel naar boven nu, want we moeten de Dinosaurussen nog afwerken.
De Oude Krokodillen hebben we al gehad.

Geen opmerkingen :

Een reactie posten