Een man met een loodzware rugzak stapt op in Lemonnier.
Hij zegt wel duizendmaal merci tegen de bestuurder, zet zich neer en helt meteen zwaar voorover. Hij moet heel moe zijn want valt terstond in slaap.
Bij elke aanroeping van een nieuwe halte kijkt hij verdwaasd op, valt dan opnieuw zwaar voorover en in een diepe slaap.
Zo alert en tegelijk diep kunnen slapen : het is een gave.
Die kwaliteit wil ik mij ook toeëigenen.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten