zaterdag 3 oktober 2009

De Straatveger en het Meisje

Je kan bij hem niet de minste gelaatsuitdrukking aflezen. Meestal kijkt hij stug naar de grond, dat is ook zijn job : het vuil van de straat rapen.
Niets verraadt zijn gemoedstoestand.
Ik schat hem zestig jaar, maar ik denk dat hij veel jonger is.
Hij heeft een kleine zenuwtrek ter hoogte van zijn schouder, ik vermoed van immer dezelfde beweging met de borstel.
Meestal groet ik de mensen van de openbare reinheid, zij doen zeer zinvol werk - door ze te groeten geef je een gebaar van erkenning.
Maar deze man drukt niet de minste ontvankelijkheid uit, hij veegt en veegt, met of tegen zijn goesting, ik kan het niet opmaken.

Ik heb hem nooit een woord weten wisselen, ook niet met zijn metgezellen, noch met de buren of passanten. Soms komt een kleine bobcat langs met borstel die de vuiligheid uit de greppels schuurt. Niets wordt er gezegd, hij sluit zich af, de anderen negeren hem.

Tijdens de afgelopen vakantie had hij plots een hulpje gekregen.
Een jong meisje nog wel, een jobstudente stond hem terzijde.
Er gebeurde iets wat de man allang niet meer kende.
Een vreemde gewaarwording en tegelijk een grimmig ontwaken.
Het meisje sprak met hem.

Zij stelde hem zeer persoonlijke vragen, waar hij woonde, of hij getrouwd was en kinderen had, wat hij 's avonds deed ?
De straatveger antwoordde wat onwennig, verbaasd en verdwaasd, dat mensen belangstelling hadden voor zijn leven, hij kon het zich amper voorstellen.
Was hij eerst even stuurs als altijd, het meisje liet zich niet van de wijs brengen.
Zij had geen meelij, verre van, het was meer zoiets van : we werken nu toch tesaam, we kunnen er beter het beste van maken.
Iedere keer als ze iets vroeg, keek hij een beetje op en antwoordde verlegen.
Vanzelfsprekend stelde hij geen vragen terug, er was lang geen directe, vlotte conversatie, dat zou nog wel een tijdje duren. Maar het was een begin.
Zo ging het nog een poos door, zij met de grijper, hij met de borstel.

Tot ze, net voorbij de O.L.Vaakstraat uit beeld verdwenen, weg uit de City Lights : Chaplin en Virginia Cherrill.

Geen opmerkingen :

Een reactie posten