Een oude man staat in de file van de Panos in het Noordstation.
Hij vraagt een chocoladebroodje.
"Om mee te nemen ?" vraagt de dienster.
"Om op te eten," antwoordt de man.
De winkeljuffrouw kijkt wat verbouwereerd, ze vermoedt beginnende Alzheimer.
Ze weet niet direct wat te zeggen, aarzelt en pakt tenslotte het broodje in.
Opa knipoogt naar mij.
Simpel, gevat, verrassend. Iemand een hak zetten en tegelijk op een verkeerd been.
Brusselse zwans op niveau.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten