Beste Bruksel,
Omdat ik veel te lang moest wachten op de trage avondtram wil ik u met graagte een gouden tip schenken ten gerieve van de vermoeide reizigers van de Stib.
De perrons van de trammaatschappij zijn breed, met veel ruimte, bij de meeste zelfs met een dubbel platform.
U zou deze ruimte veel optimaler kunnen benutten.
Waarom geen perroncafés installeren ?
Binnenhuisterrasjes, koffie, croissants, niet teveel alcohol,
een beetje milk & coffee, wat leuke foto's van oude boerentrams aan de muur, en rustige trafficmusic inplaats van de usual muzak.
Uiteraard de verse kranten van de dag en wat uitgelezen magazines.
Zo'n perroncafé heeft gruwelijk veel voordelen.
Laat ons beginnen met de veiligheid, toch één van uw steeds weerkerende en stekelige thema's. Als er een terrasje staat, volk, bediening, passage, is er beweging en aanwezigheid.
De Stib zou ongetwijfeld aan klandizie winnen.
Voorts is er de gezelligheid. Een trambuffet, dat is vrij uniek.
De va et vient van de rijtuigen, de wuivende passagiers, het wegdromen bij de verre reizen naar Delacroix of Helden.
De babbels, het gezaag over de trammaatschappij, het wordt allemaal zachtjes weggegomd op de perroncafés.
Uiteraard is het een groot gebaar naar uw reizigers.
Staan we soms op mekaar geplakt, komt de tram telaat, sluit hij te snel de deuren : het is u allemaal vergeven.
Het ga je verder goed, mijn beste Bruksel, praat er eens over in de Raad van Bestuur van de Stib, gij hebt daar toch een voetje voor ?
Je, Pacha Kroet.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten