De drie meisjes op tram Drie hebben slechts één Smartphone, doch twee oortjes en hele correcte afspraken.
Eén oortje hangt in het linkeroor van het rechtermeisje terwijl het meisje links het oortje gebruikt in haar rechteroor.
De derde, net ontriefd van het oortje, danst nog na op de beats van Triggerfinger terwijl ze in het ritme meeknipt met middenvinger en duim. Even draait ze in het rond.
Op de stilstaande tram aan de Beurs naast hen, merken de meiden een paar frisse binken.
Er wordt vrolijk gezwaaid, de drie jongens wuiven enthousiast terug.
Ze giechelen en dansen lichtjes surplace.
De man die Le Soir leest wordt even weggeduwd maar het lijkt hem niet te storen.
Het oorloze meisje excuseert zich, hij wuift het weg, beiden lachen.
Welk een rijkdom biedt het ICT-tijdperk : nieuwe contacten ! Gedeelde muziek ! Groeten aan wildvreemde passanten ! Een genant gebaar wordt weggelachen !
Mensen komen dichter bij mekaar.
Dit helemaal in tegenstelling tot het meisje met het gebloemde kleedje die helemaal alleen is verdiept in haar boek. Ze eet heel profijtig een miniscuul wafeltje gekneld tussen wijsvinger en duim. Ze knabbelt als een klein wit konijntje, af en toe haar neusje zenuwachtig omhoog.
Ze heeft met niemand of niets uitstaans. Er is enkel het boek en zij.
Bij een I-pad kan je tenminste nog meelezen over iemands schouder.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten