De twee Japanse jongens die het Centraal uitlopen ter hoogte van Sortie Magdalena gaan meteen doodvermoeid op twee rotsblokken zitten, alsof Brussel een hoogstvervelende onvermijdelijke halte is in hun overvolle Europatrip.
Eén van de twee bemerkt de groene kraan boven Bortier. Hij maakt zijn reisgezel attent op dit exotisch object. Die haalt meteen een flinterdunne smartphone tevoorschijn om het zeldzame gevaarte vast te leggen voor het nageslacht.
Het stemt mij gerust dat Japanse bezoekers behalve Manneke Pis en Le Grand Place nog halt houden aan andere Brusselse monumenten.
Misschien is een bouwkraan voor ons al wat gewoontjes, goed dat reizigers uit het verre Azië ons af en toe kenbaar maken hoe merkwaardiger en zeldzaam zo'n ding wel is.
Waarom zou een kraan gewoon een kraan moeten zijn ?
Voor de enthousiaste Japanners is het zondermeer een briesende draak, een avantgardistische dinosaurus, een éénpotige giraf, een groene reuzespecht, een open-air klimrek, een toonmodel van het merk Meccano, een uit de hand gelopen galgenpaal, een rustoord voor verdwaalde duiven, een gigantisch éénarmig kruis, een oefenplatform voor Benjispringers, een gratis circusattractie of een EHBZ (Eerste Hulp bij Zelfmoord).
Goed dat er Japanners zijn.
Wij hebben veel te weinig fantasie.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten