Net als het
vuilnis aan de rafelige randen van het station liggen restjes mens, geplakt
tegen de hoge ruiten van het Noord.
Overschot,
menselijk afval.
Zo af en
toe speelt de wind door de proppen, blikjes, lege zakjes Delhaize.
Zoals de Roma’s die af en aan schuifelen en dan weer teruggaan, zo rollen de kartonnen bekertjes, gejaagd door de wind, terug naar hun oorspronkelijke plek.
Zoals de Roma’s die af en aan schuifelen en dan weer teruggaan, zo rollen de kartonnen bekertjes, gejaagd door de wind, terug naar hun oorspronkelijke plek.
Alles en
allen liggen te wachten tot ze worden weggespoeld, opgeruimd en weggegooid.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten