In de zwartgrijze zetels van het Fnac leest de man een boek.
De zeventig voorbij, zwarte leesbril, sportieve lichtgrijze pantalon, bruine voorname schoenen.
Een man met een goed voorkomen en vriendelijk gelaat.
Het boek passioneert hem zeer, soms houdt hij zijn hoofd wat scheef om het gewicht van het geschrevene beter te vatten. Dan legt hij linker over rechterbeen, duim in het midden van de bladzijde, die heel langzaam naar beneden glijdt. Hij neemt alles grondig op.
Er hangt gestoorde jazz in het Fnac-aquarium, dat kwetst in het walhalla van de HiFi.
Het ontgaat hem, alles rondom hem verdwijnt, lost op, zoals het een ingekeerde lezer betaamt.
Dan heft hij zijn kin heel hoog, gluurt door zijn brilletje, iets treft hem.
Hij wrijft kort over zijn kin, sluit even het boek evenwel met zijn wijsvinger op de laatstgelezen pagina.
Hij kijkt voor zich, dan wordt hij weer in het boek gezogen.
Een oude eik die zijn poriën wijdopen zet om de gezonde lucht diep in zich op te nemen. Hij krabt over zijn voorhoofd alvorens voort te gaan.
Onverstoorbaar gaat hij door, mensen komen en gaan, niets leidt hem af.
Ik schuif een tafeltje dichterbij, lees mysterieuze begrippen.
Odalisk, dienares in de harem, Odo, mansnaam - wisselwoord voor Otto, Odometer, Odorant..
Alles wordt verklaard, alle geheimen, alle woorden ontsloten.
Bij het volgende hoofdstuk haak ik af, het is teveel ineens.
Papaine, melksap uit de papaja, Papavenne, Papiament..
Niet de oude man, nog lang niet verzadigd, hij leest onverdroten.
Vanavond nog, weet hij alles van alles.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten