Doorrijdende trein

Op spoor Twee van het Centraal station word ik op nieuwjaarsdag opnieuw geconfronteerd met het fenomeen van de doorrijdende trein. Mijn kleine neefje maakte mij daar onlangs attent op, het onwaarschijnlijke van een doorrijdende trein. In het frans blijkt dit dan, veel gepaster, un train en passage te heten.
"Wat is een doorrijdende trein, nonkel ?" vroeg hij, zoals steeds wacht hij niet op het antwoord, "is dat een trein die nooit stopt ?".
Een trein die nooit stopt, inderdaad dat moet een doorrijdende trein zijn, hij rijdt immer door en door.
Zonder oorsprong, zonder doel, zonder bestemming.
Wie zit er op nieuwjaarsdag op een doorrijdende trein ?

Ik was ooit op doorreis met een overstap in Keulen, het was Kerstavond, in de vroege jaren tachtig.
Het HauptBahnhof was tot de nok gevuld met mensen zonder valies. Haast alleen loners.
Liepen zomaar wat rond, bijwijlen schuchter kijkend naar mekaar, niemand die een stap zette.
Hier en daar troepten ze samen rond twee trompetten van Die Heilsarmee.
Overwegend volk van vreemde komaf, lang vóór de Sans Papiers hun opwachting maakten.

Opvallend veel mensen reizen op nieuwjaarsdag met de trein, ofwel in beschonken gezelschap ofwel heel alleen. Het blonde meisje belt naar bomma, ze wenst haar een gelukkig nieuwjaar. Heeft ze lekker gegeten gisteren ? TV gekeken ? Kijkt ze nu naar het nieuwjaarsconcert ? Groeten ook aan Bompa.
Een ander meisje belt naar mama. "Heb je mijn berichtje gekregen ? Ja, ik ben toch geweest, ik wist anders niet wat gedaan. Mmm, niet zo leuk. Iedereen was superzat, hing daar maar te hangen.
'k heb mij wat verveeld.. ja, 'k ben toch gebleven."
Boven haar in het coupé in vette letters : Lang leve alcohol, en vlak daaronder : stiften.


Wij, wij zitten op een stoptrein, ook weer zoiets.
Mijn neefje zou wis en zeker vragen : "Is dat een trein die nooit stopt nonkel, zo een trein waar je in kan spelen ?" - Een stoptrein is een trein om te ravotten, hij staat immer stil, je kan er van treintje in spelen.
Reizen met kinderen is een eye-opener.
Schijnbaar vanzelfsprekende banale zaken worden plots wonderbaarlijke verschijnselen.
Op onbestemde dagen als Kerst of Nieuwjaar zou men kinderarbeid opnieuw moeten uitvinden.
Rent a kid : kinderen als gezelschap.
Het verdrijven of cultiveren van de Nieuwjaarsblues.
Ze moeten zelfs niet werken, ze mogen gratis mee, moeten alleen zichzelf zijn.

"Als je zichzelf bent nonkel, kan je dan vantijd ook iemand anders zijn ?"
Zoiets.