Op Metro Debroux zit ik rechttegenover een Indiaan pur sang. Net gaan lopen uit het regenwoud ter hoogte van de Rio Negro om hier te komen schuilen.
Halflange gitzwarte haren, pagekop, ringetje in de neus. Gedrongen forse gestalte, donkerbruin, platte neus, ogen diep in de kassen, donkere blik. Nog net niet beschilderd maar het scheelt niet veel.
Naast hem zit een kraaknette ambtenaar, klassiek gestreepte cravatte, stevig dichtgeknoopt. Zilveren manchetknoppen, gekamde haren. De zwartblinkende schoenen doen pijn aan de ogen.
Beiden kijken naar buiten, hun blikken kruisen even.
Voor hetzelfde geld kon de propere ambtenaar nu in een prauw zitten op de Amazone, hevig zwaaiend naar de muskieten.Beetje stuurloos, naast hem zit de Indiaan ietwat monkelend, de ambtenaar licht peddelend zoekend naar de juiste halte, aan de volgende bocht van de stroom wellicht ?
Net zoals zijn Braziliaanse metrogenoot de haltes bestudeert tussen Centraal en Arts Loi.
Een wereld van verschil.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten