"Il me manque 5O cents !", zegt de vriendelijke jongen aan de Brouckère. Hij vraagt het zo oorspronkelijk en vanzelfsprekend dat een argeloze voorbijganger meteen in zijn portemonnee tast.
Bedelaars worden hoe langer hoe inventiever. Kind in de kliniek, dure operatie, moeder op sterven.
De vreselijkste verhalen passeren de revue.
Soms lees je in de dronken ogen de leugens maar soms weet je het niet.
Daarom heb ik liever dat ze zeggen waar het op staat : "j'ai soif", liever dat, dan zoals vanochtend, "il me manque 5O cents," voor het spaarpotje van een nieuwe Ipod.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten