In de reusachtige krater die De Meuter heeft geslagen op de Wolvengracht, naast Au Nouveau Monde, is slechts één flard van het pand overeind gebleven.
Tussen de brokken beton, de gescheurde poutres, het versplinterde hout, in de immense puinhoop staat de glazen deur fier rechtop en wijdopen : kom maar binnen.
Geen scheurtje, zelfs geen vlekje bevuilt de hoge deur, frame en glas onbezoedeld.
Het ongeschonden fragiele glas in een stenen woestijn.
Parel in een zwijnenstal.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten