Het is windstil in Sint-Hubertus op een valavond in de Korte Maand.
Een vrouw opent haar paraplu, ze komt net uit de matinee van het Théatre des Galeries.
Ze loopt naar het Mokafé, kijkt even binnen, vertrekt weer, keert terug, vertrekt opnieuw.
Kordaat, recht door zee gaat ze richting Grote Markt.
Dan keert ze plots op haar stappen terug alsof ze elders regen vermoedt.
Zo is het uur van de wolf, dat stilaan, als sluipend gif haar geest en memorie benevelt.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten