en zo glijden we de stad uit
voorbij de grauwe achtergevels, de kapotte spiegels, de depots, vette graffiti, dikke buizen en lege blokken
over de Grote Brug
een meisje roept Bokstael en Bokstal en ik twijfel of zij bestaat
dan opnieuwe lage betonplaten en tags
vuiligheid onder een andere brug
het landschap wordt klaarder
zoals het meisje die allesinhetwit heeft gedaan in haar living
dashetschoonst, zegt haar vriendin
dan passeren de kleine villaatjes
met de pas geboende gazons
ik zie twee bomen bewegen
en een spreeuw die zichzelf in slaapt wiegt op een kale tak
Geen opmerkingen :
Een reactie posten